پاسخ پرسش‌های عمومی

برای مشاهده‌ی پاسخ‌‌ها، روی هر سؤال کلیک کنید

برای طرح سؤال، اینجا کلیک کنید

سلام. من در سایت شما مطلبی را در مورد تحریک الکتریکی مغز خوندم که برام خیلی جالب بود. سوالم اینه که آیا این روش بی خطره؟ من مدت طولانیه که افسردگی دارم آیا این روش می تونه کمکی به من بکنه. ممنون.

سلام. تحریک الکتریکی مغز یکی از روش‌های جدید و به روز درمان در دنیاست و روز به روز هم در حال توسعه است. این روش درمان نه تنها بسیار اثربخش و موثر است که خیلی زود هم نتیجه می‌دهد. هیچگونه خطری برای این درمان وجود ندارد و بخصوص اگر توسط درمانگر متخصص انجام شود، شما را شگفت‌زده خواهد کرد. بدرود.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۳/۱۵ پاسخ داده شده است.

سلام. من یک پسر ۷ ساله دارم که خیلی پرتحرکه فکر کنم بیش فعاله. میخوام بدون دارو کمکم کنید تا خوب بشه. دوست ندارم دارو بخوره.

سلام. اولین شرط یک درمان موفق عدم تعیین شرط و شروط برای درمانگر است. شما نباید در مورد مصرف دارو حساس باشید. اگر مشکل فرزند شما نیاز به درمان دارویی داشته باشد، عدم استفاده از آن جز اتلاف وقت نتیجه‌ی دیگری نخواهد داشت. البته امروزه روش‌های درمانی خوبی برای کم کردن سهم دارو وجود دارد. مثلا برای کودکان بیش‌فعال، درمان از طریق نوروفیدبک تاثیرات خوبی می‌تواند داشته باشد. پیشنهاد میکنم شما تصمیم را به عهده‌ی متخصص بگذارید. اگر مشکل فرزندتان بدون دارو درمان‌پذیر باشد ما اصراری به استفاده از دارو نداریم و اگر نیاز به دارو باشد شما اصرار به عدم مصرف دارو نداشته باشید. بدرود.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۱۹ پاسخ داده شده است.

سلام اقای دکتر من پدر و مادرم نمیزارن با دوستام برم بیرون و اون جوری که میخوام باشم همش میگن زشته و کار درستی نیست نمیدونم چیکار کنم خسته شدم میشه کمکم کنید؟

سلام. متاسفانه این موضوع در فرهنگ ما شایع است و تعداد قابل توجهی از افرادی که در گروه سنی شما هستند همین مشکل را دارند. این موضوع ریشه فرهنگی دارد و ناشی از برخی باورها و ترس‌های والدین است. البته همه‌ی این ترس‌ها و باورها اشتباه نیستند، اما مشکل اینجاست که باورهای درست و نادرست با هم ادغام شده و تفکیک آن برای بسیاری از والدین، سخت است. در این مواقع بهترین کار این است که شما با آن‌ها گفتگو کنید و علت اصلی نگرانی‌شان را پیدا کنید و در زمینه‌ی آن نگرانی‌ها به گونه‌ای اطمینان آن‌ها را جلب کنید. همچنین اگر آن‌ها قبلا رفتاری از شما دیده‌اند که نسبت به آن حساس شده‌اند، بهتر است با تغییراتی که در خودتان ایجاد می‌کنید حساسیت آن‌ها را کم کنید. با این وجود، تجربه‌ی ما نشان داده است که وقتی ما با والدین گفتگو می‌کنیم و به آن‌ها در این زمینه‌ها آموزش می‌دهیم تغییرات اساسی در نگرش و رفتارشان ایجاد می‌شود. اگر احساس کردید که خودتان با گفتگو نمی‌توانید شرایط را تغییر دهید، مراجعه به یک روان‌شناس را به آن‌ها پیشنهاد دهید. بدون تردید نتایج شگرفی خواهد دید. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۱۹ پاسخ داده شده است.

سلام. من پرخوری شدید دارم. بارها به متخصص داخلی و تغذیه مراجعه کرده ام ولی تغییر نکردم. لطفا راهنمایی کنید.

سلام. بسیاری از پرخوری‌ها جنبه‌ی روان‌شناختی دارد. به خصوص وقتی افراد بیش از اندازه احساس پوچی و خلاء درونی کنند ناخودآگاه به پرخوری روی می‌آورند تا این خلاء را با ماده پُر کنند. علاوه بر آن، درصد قابل توجهی از پرخوری‌ها با درجات متنوعی از اضطراب و افسردگی همراه هستند. درمان آن بسیار ساده و سریع است. امروزه روش‌های جدیدی برای درمان پرخوری وجود دارد که بسیار زود به نتیجه می‌رسد. البته قبل از اقدام به درمان روان‌شناختی، باید آزمایش‌های پزشکی وجود هرگونه عامل جسمی را رد کرده باشد.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۰۶ پاسخ داده شده است.

آیا اگه کسی بخواد هیچوقت ازدواج نکنه و تا آخر عمر مجرد بمونه اشتباهه؟

شیوه‌ی زندگی هر کس مربوط به خود اوست و خود اوست که تصمیم می‌گیرد که چگونه و با چه کیفیتی زندگی کند. اما مهم این است که هرکس برای چگونه زیستن چه دلایلی دارد و می‌خواهد به چه نتایجی برسد، بنابراین هیچکس نمی‌تواند به شما بگوید که ازدواج کنید یا مجرد بمانید، این شما هستید که برای زندگی خود تصمیم می‌گیرید. اما اگر در مورد تصمیم‌های خود تردید دارید، می‌توانید دلایل خودتان را برای تصمیم‌ها بیان کنید تا در مورد آن‌ها گفتگو کنیم. از گفتگو با کسانی که با سلایق شخصی خود، برای زندگی شما نسخه می‌پیچند بپرهیزید. پیروز باشید.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۰۶ پاسخ داده شده است.

سلام. اتاق خواب کودک را از چه سنی باید جدا کرد؟

سلام. این موضوع بسیار وابسته به فرهنگ است. به عنوان یک قاعده‌ی کلی اتاق خواب کودک را می‌توان از ماه دوم تولد جدا کرد مشروط به اینکه آموزش‌های لازم به مادر داده شود که چگونه این کار را انجام دهند و مراقبت‌های کودک را در طول شب چگونه انجام دهند. جدا کردن اتاق کودک نه تنها اختلالی در رشد کودک ایجاد نمی‌کند باعث تسریع در جنبه‌های رشد عاطفی نیز می‌شود.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۰۴ پاسخ داده شده است.

سلام آقای دکتر. من یک فرزند عقب مانده ذهنی دارم. امسال ۸ ساله شده. سال گذشته او را مدرسه نگذاشتیم. امسال هم هنوز برای مدرسه رفتنش کاری نکردیم. به نظر شما میتونه به مدرسه بره؟ من حاضرم هر چقدر لازم باشه براش خرج کنم و معلم خصوصی بگیرم ولی آیا میتونه یاد بگیره؟ ممنون از لطف شما.

سلام. این اختلال طیف وسیعی دارد. بدون ارزیابی بالینی او نمی‌توان در مورد یادگیری‌اش در مدرسه نظر داد. درمانگر او که تا امروز زیر نظر او کار کرده به راحتی می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد. با این وجود اگر تا به حال تست‌هایی از او گرفته‌اید، به خصوص Wisc-R یا Wisc-4 نتایج آن را اسکن کرده و ارسال کنید تا نظر خود را اعلام کنم. همچنین دانستن این موضوع خیلی مهم است که با این اختلال نارسایی‌های دیگری نیز حتی به صورت نهفته همرا است یا نه. چون اغلب کودکانی که درجه اختلال در آن‌ها از حد آستانه فراتر می‌رود دارای اختلال چند وجهی هستند.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۰۴ پاسخ داده شده است.

سلام آقای دکتر خسته نباشید من پدرم خیلی حساسه و نمیخواد من بیرون کار کنم به هیچ وجه و اصلا اهل مشاوره رفتن هم نیست و خودم خیلی دوس دارم زندگیم خوب شه و نظر شما با کار آنلاین شاپ چیه؟کار اینترنتی انجام بدم و درآمد اینترنتی داشته باشم کلا رو هنه چیه من حساس بابام نمیدونم واقعا باید چیکار کنم بعد به کسی هم علاقه دارم ۱سال و ۶ ماهه باهمیم اما اون یهو سرد شده و محل نمیزاره و همش داره دوری میکنه میخوام ی اتفاقی بیفته خودش بیاد سمتم و درست شه اخلاقش واقعا به راهنمایی نیاز دارم لطفا راهنماییم کنید ممنونمم

سلام. قبل ز اقدام به هر کاری، باید شرایط کلی آن کار را بخوبی بسنجید و مشخص کنید که آیا آن کار با ویژگی‌های شما همخوانی دارد یا نه. همچنین باید مشخص کنید که به ازای وقت و انرژی که برای انجام آن کار می‌گذارید، چه چیزی قرار است به دست آورید. حساسیت پدرتان، چیز عجیبی نیست و ممکن است در فرهنگ ما حتی شایع هم باشد، اما بهتر است دقیقا بدانید که پدرتان به چه چیزهایی حساس است و در آن زمینه به او اطمینان دهید.
در مورد رابطه‌تان، علت سردی طرف مقابل را باید حدس بزنید، اما لازم نیست کاری در این زمینه انجام دهید. او اگر شما را دوست داشته باشد خودش برای حل مشکل با شما صحبت خواهد کرد. شما نباید زفتار اصرارگونه داشته باشید ، زیرا این رفتارها وضعیت را بدتر خواهد کرد و او را به عقب خواهد راند. سعی کنید رفتارتان خیلی عادی و معمولی باشد. در این مورد اگر لازم شد می‌توانید در یک جلسه‌ی حضوری موضوع را دقیق‌تر بررسی کنیم و راه‌حل‌های ممکن را پیدا کنیم. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۲/۰۳ پاسخ داده شده است.

سوالهای اولیه ای که ازخواستگار میشه چیست؟

سلام. این یک روش قدیمی است که چند سؤال را از قبل آماده کنیم و از خواستگار بپرسیم. اصولاً سؤال منجر به شناخت نمی‌شود. زیرا طرف مقایل می‌تواند هر سؤال را هر جوری که دوست داشته باشد پاسخ دهد. در روش‌های نوینِ ارزیابی، بیشتر به جنبه‌های رفتاری و احساسی توجه می‌شود و به افراد آموزش داده می‌شود که چگونه از روی مؤلفه‌های رفتاری که در طرف مقابل می‌بینند و مؤلفه‌های احساسی که در خودشان وجود دارد، موقعیت را ارزیابی کنند. پیشنهاد می‌کنم به جای پیدکردن سؤال، شیوه‌های علمی را آموزش ببینید و گرنه بعدها خواهید فهمید که آن سؤال‌ها چقدر گمراه کننده بوده است.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۲۲ پاسخ داده شده است.

سلام. آیا کسی که افسردگی شدید داره فقط باید دارو بخوره تا خوب شه؟

سلام. نوع و شدت اختلالات بسیار متنوع است. درمانگر روش درمانیِ خود را با توجه به عوامل مختلفی انتخاب می‌کند. علاوه بر آن سن، جنسیت، هوش، تحصیلات و ویژگی‌های فردی نیز در انتخاب روش درمان مؤثرند. یک روش درمان ممکن است رفتاری، شناختی،دارویی و یا ترکیبی از آن‌ها باشد. افسردگی نیز از این قاعده مستثنا نیست. بنابراین نمی‌توان گفت که برای درمان افسردگی شدید فقط دارو درمانی روش اصلی است. این روان‌شناس است که با توجه به عوامل متعدد، بهترین روش درمان را انتخاب می‌کند.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

سلام آقای دکتر من همونی هستم که گفتم عشقم رفته آیا برمیگرده یا نه خواستم بگم چیکار کنم که فکرم آروم بشه چون واقعا افکارم رو بهم ریخته همش با فکر و یاد اون زندگی میکنم

سلام. به هر حال وقتی یک دلبستگی عاطفی به وجود می‌آید، انسان را به شدت درگیر می‌کند. می‌دانم که شما این روزها را خیلی سخت و سنگین سپری می‌کنید و انرژی زیادی را صرف کنار آمدن و تحمل می‌کنید. اما به احتمال زیاد با گذشت زمان نوع نگاه شما به این موضوع فرق خواهد کرد و خواهید فهمید که کسی که به این راحتی شما را ترک کرده، چندان لایق ماندن نبوده است. ولی اگر احساس می‌کنید که خیلی کلافه و به هم ریخته هستید پیشنهاد می‌کنم یک جلسه حضوری تشریف بیاورید تا موضوع را بررسی و راهکارهای درمانی را انتخاب کنیم.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

با سلام و قدردانی از شما. من وسواس شدید دارم. احساس میکنم همه چیز کثیفه. هر چیزی را باید چندین دفعه بشورم ولی باز هم فکر میکنم تمیز نشده. بیرون از خونه به هیچ چیز نمیتونم دست بزنم. خیلی عذاب میکشم. هنوز ازدواج نکردم ، برای همین مشکلم میدونم ازدواجم هم دچار مشکل میشه. اگه ممکنه منو راهنمایی کنید.

سلام. شما خودتان مشکل خودتان را خوب می‌شناسید و خوب هم می‌دانید که این مشکل چقدر شما را آزار می‌دهد، لیکن اقدامی برای درمان انجام نمی‌دهید. اختلال وسواس را می‌توان با اقدامات تخصصی درمان کرد. هرچند وسواس شما از نوع شدید است اما به این معنا نیست که راهی برای از بین بردن آن وجود ندارد. خودتان را بیش از این اذیت نکنید و بدون اتلاف وقت به روان‌شناسی که مورد تأیید خودتان است مراجعه کنید. بزودی درمان خواهید شد.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

لطفاً آدرس و شماره تلفن مطب را برایم ایمیل کنید.

در پایین صفحه‌ی اصلی همین سایت در قسمت “تماس با ما” .
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

من زیاد خواب می بینم که دارم از بلندی می افتم. ایا این نشونه یک مشکل یا بیماری هست؟

مشکل هست اما بیماری نیست. اگر تعداد خوابهایی که با موضوع سقوط از بلندی می‌بینید به میزان معناداری زیاد باشد نشانه‌ی شدت نگرش منفی است که به خودتان دارید و به احتمال زیاد شما اعتماد به نفس بسیار کمی دارید و شاید هم بسیار کمرو و مردم‌گریز باشید. اما جای نگرانی نیست، لازم است در مرحله‌ی نخست با انجام یک مصاحبه‌ی بالینی نوع و شدت مشکل شما را تشخیص دهیم و سپس با اقدامات درمانی ساده‌ای آن را رفع کنیم و با آموزش‌هایی که در آخر به شما می‌دهیم نوع نگاه‌تان به خودتان را تغییر و اعتماد به نفس‌تان را افزایش دهید.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

سلام من . . . . ۱۸ ساله هستم در شهریور با یه پسر آشنا شدم اویل دوستی هیچ حسی بهش نداشتم تا بعد از چند وقت نسبت بهش حس پیدا کردم و عاشقش شدم واقعا من عاشقش شدم بعد از چندماه کات کردیم و بعد فهمیدم با یه دختر دیگه تو رابطس بعد الان کات کردن از جدایی من و اون سه ماهه گذشته ولی من عاشقشم و شب و روزم اون شده حس میکنم اونم من و دوست داره عید بهش پیام دادم و عید رو بهش تبریک گفتم و عادی جوابمو داده حس میکنم دو دله بهم گفت من به خاطر اینکه رفتی همه چیز رو به دوست دخترم گفتی ازت ناراحتم بعد الان میخوام بدونم برمیگرده یا نه؟اخه خیلی دوستش دارم و نمیتونم فراموشش کنم

سلام. وقتی رابطه‌ای بعد از مدتی کات می‌شود به این معناست که این رابطه ظرفیت‌های لازم را برای ادامه نداشته است. ممکن است شما هنوز احساس زیادی به او داشته باشید ولی دفاع از این عشق و ماندن در خیال او کار بی‌نتیجه‌ای خواهد بود. به خضوض وقتی طرف مقابل با شخص دیگری وارد رابطه شده، حتی اگر برگردد به نتایج امیدوار کننده‌ای نخواهید رسید. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۹۸/۰۱/۱۸ پاسخ داده شده است.

با سلام من یکی دو سال پیش به روانپزشکم‌ که یک مرد بود وابسته‌ شدم و ایشون همون موقع درمان رو قطع کردن اما من هنوز به ایشون فکر میکنم و حتی بعضی شبها‌ کابوس ایشون زو میبینم لطفا راهنمایی‌ کنید سپاس…

سلام. وابسته شدن به درمانگر یک اتفاق نسبتا شایع است و نشانه‌ی نامطلوبی نیست. در این مواقع، درمانگر نباید درمان را قطع کند و فرد را بی‌پناه رها کند. بلکه باید به بیمار کمک کند که آرام آرام از این وابستگی رهایی یابد و بتواند مستقل به زندگی ادامه دهد. قطع کردن درمان، یک ضربه‌ی روانی جدید است که ممکن است خارج از تحمل فرد باشد. بهتر است کمی به خودتان کمک کنید تا ذهن‌تان فاجعه‌سازی نکند و اگر همچنان تحت فشار بودید ادامه‌ی درمان را زیر نظر یک روان‌شناس دیگر (نه روان‌پزشک) پیگیری کنید. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۲/۲۲ پاسخ داده شده است.

سلام،سپاس از اینکه می تونید با راهنمایی تون کمکم کنید،دختری هستم مجردکه به تازگی وارد ۴٠ سالگی شدم، دو ساله با پسری آشنا شدم که ۵ سال از من بزرگتره اون پسر کار و درآمد بالایی داره خانواده شون هم وضع مالی خوبی دارن اما وضع مالی من و خانواده ام اصلا خوب نیست و به زور امورات زندگیمون می گذره از همون اوایل آشنایی مون، طوری با من برخورد کرد که سربسته به من فهموند که قصدش ازدواج نیست اما من با خودم گفتم انقدر بهش خوبی می کنم که مایل به ازدواج بشه تو این مدت که با هم دوستیم خیلی خیلی کم با هم اختلاف نظر داشتیم و همیشه در کنار هم آروم بودیم من همیشه سعی کردم بهش محبت کنم و هواش و داشته باشم چون واقعا دلم می خواست یه زندگی تشکیل بدم و از برزخ مجردی خلاص شم متاسفانه طبق میل اون ما با هم رابطه هم برقرار کردیم چند باری راجع به ازدواج باهاش صحبت کردم و بهش گفتم اگه قصدت ازدواج نیست نباید رابطه هم داشته باشیم ولی اون یه جوری منو راضی و قانع کرد که نفهمیدم چطور دارم به دوستی مون ادامه می دم حالا مشکل اینجاست که بیش از یک ساله من دارم یکی از مغازه های اون آقا رو مدیریت می کنم و می چرخونم انقدر صادقانه و خوب کار کردم و وقت گذاشتم براش که اون مطمینه که هیچ کس نمی تونه مثل من اونجا کار کنه طوری که وقتی یه بار گفتم دیگه از این کار خسته شدم و نمی خوام بیام گفت پس باید مغازه رو جمعش کنیم و این وسط سه چهار نفر و بیکار کنیم البته حقوق خودم هم از این کار خوبه و بد نیست الان موندم تو یه دو راهی وحشتناک از طرفی می دونم که آینده مشترکی با او نخواهم داشت از طرفی هم این کار و نمی تونم از دست بدم چون هر جا کار کنم نصف این حقوق را هم نخواهم داشت و راضی به بیکاری چند نفر نمی تونم بشم از طرفی هم جدیدا دارم یه چیزهایی می بینم که حالم و بد می کنه مثل اینکه رو صورتش جای رژ لب می بینم ضمنا اون آقا یه همکار خانم داره که حداقل ١۵ سال از خودش کوچکتره و مدام حرف اون و می زنه و از اون تعریف می کنه حتی وقتی تو خلوت خودمون هستیم مدام از اون می گه حتی می گه دلم براش تنگ شد بزار یه زنگ بزنم ببینم چه می کنه ازتون می خوام راهنمایی م کنیم واقعا این شخص و کنار بگذارم و دنبال یه کار جدید و یک فرد جدید تو زندگیم برم یا بمونم ببینم تقدیر و سرنوشت نهایتا چه با من می کنه ضمنا این رو هم بگم که خانواده ی خودم به لحاظ عاطفی بسیار بسیار سرد هستن و واقعا جایی نیستن که بهشون پناه ببرم خیلی وقت ها برای فرار از خانواده بیشتر به سمت این آقا امدم و به خواسته هاش تن دادم لطفا کمکم کنید که چه کنم ؟؟؟

سلام. شما در موقعیت سختی قرار دارید و بدون تردید مجبورید انرژی روانی زیادی را صرف کنید. دلبستگی که در این مدت در شما ایجاد شده، انتخاب درست را برایتان بسیار دشوار می‌کند. به نظر می‌رسد شما از ابتدا موضع نادرستی در این رابطه اتخاذ کرده‌اید، مثلا شما نمی‌دانسته‌اید که نمی‌توان با محبت، کسی را دلبسته‌ی خود کرد. تلاش‌هایی که برای خوب بودن و مهربان بودن کرده‌اید فقط شما را خسته و طرف مقابل را اشباع کرده است که هر دو به ضرر یک رابطه‌ی متعادل است. چیزی که روشن است این است که چون او در این رابطه، موضع ازدواج ندارد، شما باید بدون تعلل از رابطه خارج شوید حتی اگر دلبسته شده باشید و او را دوست داشته باشید. زیرا دوست داشتن، دلیل خوبی برای تحقیر شدن نیست. از طرفی چون از کار خود و حقوق خود راضی هستید، فعلا بهتر است که شغل خود را برای مدتی حفظ کنید. بعد از آن مدت، اگر احساس کردید که فضا برایتان سنگین است، مجبورید به شغل جدید فکر کنید. چون این شرایط شما را کلافه و خسته کرده است، توصیه می‌کنم که این مراجل را به کمک یک روان‌شناس طی کنید. به احتمابل زیاد شما دارای سطح بالایی از اضطراب هستید که نیاز به درمان دارد. پیروز باشید.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۱/۲۴ پاسخ داده شده است.

سلام آقای دکتر. می‌خواستم بدونم واقعا نوروفیدبک رو آدم تاثیر داره؟ یعنی با نوروفیدبک میشه مشکلات آدم حل بشه؟ ممنون از شما.

سلام. نوروفیدبک یک روش درمانی هوشمندانه و مبتنی بر تکنیک‌های یادگیری و شرطی‌سازی است. این روش در مورد برخی اختلالات به شدت موثر و در مورد برخی اختلالات به شدت بی‌اثر است. بنابراین خیلی مهم است که درمانگر شما در این زمینه تخصص داشته باشد که بتواند بر اساس مورد تشخیص دهد که این روش درمانی را در مورد چه کسانی و چه اختلالاتی به کار بگیرد و در مورد چه کسانی به کار نگیرد. موفق باشید. (برای اطلاعات بیشتر در زمینه نوروفیدبک  اینجا  کلیک کنید.)
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۱ پاسخ داده شده است.

سلام خسته نباشین من مدتیه که دقیق نمیتونم بگم چند وقته خیییییلی پر حرف شدم مدام حرف میزنم از هر دری.. با جزئات دقیق.. نقل قول ها رو دقیق و مو به مو.. توضیح زیاد… اطرافیان خسته شدند از این موضوع ولی واقعا نمیتونم کنترل کنم حتی یه وقتا موضوع کم میارم عادی ترین مساله زندگیم رو هم شروع میکنم واو به واو توضیح دادن برای مخاطبم.. از طرفی مدام ذهنم شدید درگیره مدام فکر میکنم.. یه وقتا فوری فکرمو با دیگران مطرح میکنم.‌ خوابم بهم ریخته.. خیلی سبک میخوابم و با کوچکترین صدایی با استرس از خواب میپرم.. به شدت کاهش وزن داشتم تو این یکی دو ماه و اشتهام رو کاملا از دست دادم.. میشه یه راه حل بهم بگین.. مخصوصا در مورد کنترل زیاد حرف زدنم. ممنونم

سلام. وقت بخیر. توضیحات شما نشان می‌دهد که به احتمال زیاد شما دارای اضطراب هستید و این اضطراب در شما تولید وسواس‌ کرده است. اتفاقات محیطی گاهی در ایجاد این وضعیت نقش دارند و همچنین ممکن است زمینه‌های ارثی نیز داشته باشد. متاسفانه اضطراب پیشرونده و خیلی آزار‌دهنده است. به هر حال باید اضطراب شما درمان شود. برای مدتی ورزش کنید و از وارد شدن به موضوعات پر تنش بپرهیزید. قبل از خواب دوش آب ولرم بگیرید. اگر علائم همچنان باقی ماند باید برای اقدامات درمانی مراجعه نمایید. مشکل شما با روان‌درمانی کوتاه‌مدت به خوبی برطرف خواهد شد. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

اسلام دختر من خیلی گریه و بهانه گیری داره و مدام در طول گریه هاش میگه مامان بغلم کن، اما وقتی میخوام بغلش کنم از شدت ناراحتی نمیزاره و پرخاش میکنه مدام میگه با من مهربون باش بغلم کن، در صورتیکه من باهاش مهربون بودم و گمون نکنم کمبود محبت داشته باشه در ضمن باخودش زیاد سرگرم نمیشه و مدام ب من و پدرش میگه با من بازی کنید تازه۴سالش شده، چ باید بکنم، ممنون

سلام. هرچند کودکان در فاصله‌ی بین ۳ تا ۵ سالگی دچار علائم خاص می‌شوند که نیازی به هیچگونه پیگیری نیست، اما علایمی که در دختر شما وجود دارد به دلیل متناقض بودن نیاز به پیگیری و بررسی دارد. البته نباید از این بایت نگران باشید. بررسی صرفا به این خاطر است که اگر موضوع مهمی وجود داشته باشد خیلی زود تشخیص دهیم و از شدت یافتن آن جلوگیری کنیم. در کودکانی که استرس محیطی را تجربه کرده‌اند این علایم معمولا به وجود می‌آید اما اگر کودکی بدون وجود استرس محیطی دچار این علائم شود، الزاما باید علت آن مشخص شود تا تحت کنترل قرار گیرد. سایر ویژگی‌های کودک نیز مثل سطح هوش، بیش‌فعالی، میزان کابوس‌های شبانه و ویژگی‌های ژنتیکی بسیار مهم هستند که باید به دقت ارزیابی شود. به هر حال معاینه دخترتان توسط یک روان‌شناس اولین اقدام ضروری است. موفق باشید
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

سلام من از یه آقا پسری حدود یک سال و نیم پیش خواستم به من دیگه پیام نده! خودم الان پشیمونم ولی اونموقع دلیلم منطقی بود. ایشون و بنده اصلا با هم ارتباط دوستانه نداشتیم بلکه یه مدت کوتاه ارتباط کاری مشترک داشتیم که الان یک سال و نیم هست که هممدیگرو ندیدیم. ولی من چون به ایشون علاقه داشتم انتظار داشتم و فکر می کردم ایشون هم به من این حس رو داره و دوس داشتم حس مشترکشو زود بگه، اما ایشون به صورت جدی یا شوخی به همه و من توی حرفاشون می گفتن که حالا حالا ها قصد ازدواج ندارن. دلیلشون هم این بود که دختر خوب پیدا نمیشه. من هم نمی خواستم با وجود اینکه دوسش دارم وارد رابطه عمیق دوستانه بشم ، البته یه سری دیگه دلایل دیگه هم داشتم به همین دلایل ازشون خواستم با من در ارتباط نباشن و به من تلگرام نده. یه چند وقتیه فکرم با دیدن عکسای تلگرام و اینستاگرامش مشغول شده دوس دارم با هم باشیم اما نمی دونم چی کار باید کرد، لطفا راهنماییم کنید. متن زیر متنی است که ازشون خواستم به من پیام نده. سلام، ضمن تشکر از ….‌‌‌‌‌‌‌‌………………….. یه درخواستی از شما داشتم. اگر امکانش هست لطفا دیگر برای من پیام نفرستید. دلیلش کاملا شخصی است و هیچ ربطی به شخص شما یا اشخاص دیگر ندارد. با تشکر که بعد از این پیام از ایشون پیامی نیومد، فقط در تلگرامشون متنی گذاشتن با این شرح که رازی در دل داشتیم و نگفتیم ………. هنوز این متن در پروفایلشون هست

سلام. اگر کسی چه به صورت جدی و چه شوخی بگوید که فعلا قصد ازدواج ندارد، هیچ راهی بهتر از قطع رابطه نیست. بنابراین کاری که شما انجام داده‌اید کار درستی بوده است. شما فکر کرده‌اید که او هم به شما علاقه دارد، اما فکر کردن کافی نیست، اگر علاقه‌ای از جانب او بود، باید به عمل و اقدام منجر می‌شد. بسیاری از پسرانی که به هر دلیل از حرف زدن در زمینه‌ی ازدواج طفره می‌روند، به این معنی است که طرف مقایل را انتخاب نکرده‌اند. این افراد حتی اگر سال‌ها در رابطه‌ی دوستی باقی بمانند ولی به محض اینکه حرف از ازدواج به میان می‌اید تغییر موضع می‌دهند و پا پس می‌کذارند. توصیفاتی که شما از رابطه‌تان دادید، هیچ چیزی را از علاقه‌ی طرف مقابل نشان نمی‌دهد. پس دلیل روشنی هم برای ادامه یافتن وجود نداشته است. همچنین اگر طرف مقابل به شما گرایشی داشت، زیر بار این قطع رابطه نمی‌رفت. بدرود
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

سلام میشه یکم از ترک اعتیاد به آدم ها حرف بزنید اینکه میگم اعتیاد بخاطر اینه که میدونیم یه سری آدم ها مخصوصا جنس مخالف برامون سود که ندارن هیچ، ضرر روانی هم دارن ولی وابستگی شدید باعث میشه نتونیم این آدما رو از زندگیمون خارج کنیم اگه میشه لطفا درباره این موضوع صحبت کنین

سلام. وابستگی به آدم‌ها ناشی از نیازهای شخصیتی است. این نیازها معمولا در گذر زمان و براساس شرایط زندگی به وجود می‌آید. افراد، اغلب خودشان نمی‌دانند که این نیازها در گذشته چگونه شکل گرفته‌اند و از کجا به وجود آمده‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند آن را شناسایی کنند و از بین ببرند. این کار را یک روان‌شناس انجام می‌دهد و بر اساس بررسی‌های بالینی منبع نیاز و نوع شکل‌گیری آن را تشخیص می‌دهد و به افراد برای حل آن کمک می‌کند. با این وجود خود افراد نیز ممکن است با تحلیل گذشته‌ی خود و همچنین تحلیل شرایط فعلی، خودشان بتوانند تا حدی در این شناخت گام بردارند. علاوه بر آن شما باید این مقدار نظارت را بر خودتان داشته باشید که در صورتی که یک رابطه را مخرب و فاقد سود ارزیابی کردید، برای خروج از آن اقداماتی انجام دهید. البته عجیب نیست اگر بسیاری از افراد خودشان نتوانند به خروج از رابطه اقدام کنند. در اینصورت، کمک گرفتن از یک منبع بیرونی مشکل را حل می‌کند. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

ا سلام. دختر ۵ سال و نیمه ام گاهی که برای خودش مشغول بازی است و ناگهان زمین می خورد یا اسباب بازی ها یک دفعه از دستش می افتد یا خراب کاری دیگری میکند با خشم و پرخاشگری سر من و پدرش فریاد می زند که شما حواس من رو پرت کردید تقصیر شماست بعد هم می ززند زیر گریه. این در حالی است که ما به ندرت او را به خاطر چیزی شبیه این دعوا می کنیم یه مقصر می دانیم. احساس می کنم خجالت زده می شود و نمی تواند خشمش را کنترل کند. نمی دانم چطور باید او را از این حس های بدی که پیدا میکند بیرون بیاورم . ممنون میشوم اگر راهنمایی کنید. چرا احساس تقصیر می کند و سعی میکند گردن این و ان بیندازد . ما که واکنش بدی به خرابکاری هایش نشان نمی دهیم.

سلام. در کودکان ۳ تا ۵ ساله رفتارهایی از قبیل لجبازی، ناسازگاری، قشقرق به پا کردن و بهانه‌جویی تا حد زیادی طبیعی است. بهتر است این رفتارها را فعلا ندیده بگیرید و با فرزندتان ارتباط عاطفی برقرار کنید. انتظار می‌رود اگر ارتباط خوبی با او برقرار شود و برای این رفتارها سرزنش نشود، تا اواخر ۶ سالگی مشکل حل شود. با این وجود اگر همچنان وضعیت پایدار ماند باید کودک را بررسی و اقدامات ضروری انجام گیرد. بدرود.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

سلام. من و همسرم به ظاهر مشکل خاصی نداریم . ولی من کلا از ازدواجم راضی نیستم. چون این ازدواج منو از خودم دور کرده . انقدر دور که دیگه انگار خودمو نمیشناسم. همسر من ظاهرا ادم ارومی هستش و این تا زمانی هستش که من اعتراض یا انتقادی نداشته باشم.او بیشتر به فکر پرداخت اقساط و خریدن مایحتاج زندگی وهر فصل رفتن به سفر هستش(با هم). او از من حمایت عاطفی نمیکنه مثلا اگر از رفتار یا کاری که کسی انجام داده گله کنم و ناراحت باشم جواب کاملا به نظر خودش منطقی به من میده که گاهی هم درسته اما من دوست دارم که او حتی اگر حق با من نیست برای دلخوشی من و ارام شدن من حرفی بزنه که بفهمم در هر شرایطی ازم حمایت میکنه. و من نمیدونم چطور به او بگم که من این درخواست رو دارم. یا اینکه وقتی دلخور میشم کاری نمیکنه که دل منو بدست بیاره. اگر به او بگویم عزیزم او هم همینطور پاسخ میده ولی اگر سرد باشم همونطور سرد رفتار میکنه. گاهی فکر میکنم من انتخابهای بهتری هم میتونستم داشته باشم . هم از نظر اقتصادی هم از نظر عاطفی . او از کودکی محبت رو یاد نگرفته و خانواده بی تفاوت و سردی داره. و من همه ی این۵ سال زندگی سعی کردم طوری تنش ایجاد نکنم. از طرفی هم گاهی فکر میکنم که با فردی(خانم) در ارتباطه ولی چیزی از او ندیدم. ولی شواهد (رابطه جنسی یکبار در ماه) منو به شک می اندازه. لطفا راهنمای کنید .

سلام. همانگونه که خودتان گفته‌اید مشکل اصلی همسر شما این است که در خانواده‌ای بزرگ شده که روابط عاطفی و صمیمیت را نیاموخته و به همین دلیل نمی‌تواند با شما گرم و صمیمی رفتار کند. علاوه بر آن توصیفات شما نشان می‌دهد که همسرتان، از مهارت‌های ارتباطی ضعیفی برخوردار است. البته ضعف مهارت‌های ارتباطی ممکن است شامل شما نیز بشود زیرا فضای سردی که در خانه‌ی شما حاکم است ناشی از عملکرد هر دو شماست. اینکه شما تلاش کرده‌اید که طوری رفتار کنید که منجر به تنش نشود بسیار خوب است اما کافی نیست، زیرا حتی اگر موفق شوید جلوی تنش را بگیرید باز هم یک زندگی سرد و کسل‌کننده، نمی‌تواند شما را راضی نگه دارد. علت‌های زیادی می‌تواند باعث چنین وضعیتی شود که ابتدا باید با بررسی شما و همسرتان آن را تشخیص دهیم. مثلا تعداد کم روابط جنسی همسرتان، ممکن است ناشی از یک افسردگی نهفته باشد تا رابطه با شخص دیگری. به همین دلیل هر دو شما باید تحت بررسی تشخیصی قرار گیرید تا قبل از هر اقدامی، علت اصلی مشخص شود و سپس بر اساس آن گام‌های بعدی برداشته شود. بنابراین توصیه می‌کنم در شهر خودتان به یک روان‌شناس مجرب مراجعه نمایید تا به کمک او مشکل را طبق یک روال منطقی و علمی حل نمایید. موفق باشید.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

سلام من نمیتونم واقعیت رو قبول کنم، نمیتونم باهاش کنار بیام، نمیتونم قبول کنم یه روز قراره عزیزانمو از دست بدم، با پیر شدنم مشکل دارم، کمال گرایی یا همون پرفکشنیسم دارم، از همه آدما بدم میاد چون هیچکس نمیتونه منو درک کنه، اعتماد به نفس ندارم،همه ازم توقع دارن ولی من هیچکاری نمیتونم بکنم، اراده ندارم، به همه چیز بدبینم و همیشه بدترین حالت ممکن رو در نظر میگیرم، وسواس دارم به هر بیماری روانی که وجود داره مبتلام نمی دونم کدوماشون علتن کدوماشون معلول به طور خلاصه که خیلی احساس بدبختی میکنم و واقعا دوست داشتم نه چشم داشتم نه گوش تا هیچوقت این دنیا رو نمی دیدم. میدونم شما هم احتمالا به این سوال نمیتونید جواب بدین چون به قدری پیچیده و درهمه که شدنی نیست. اما امشب دیگه تنها جایی به ذهنم رسید یه حرفی بزنم اینجا بود. ممنون

سلام.پرسش‌های شما، بیش از آنکه پیچیده و در هم باشد، برگرفته از بیماری‌هایی است که به قول خودتان در شما انباشته شده است. به احتمال زیاد شما فرد باهوشی هستید اما به نظر می‌رسد این هوش چندان توسط شما در جهت حل مسائل مورد استفاده قرار نگرفته است. شاید به این دلیل که شما در آشفتگی بیش از حد دنیای درون‌تان سردرگم مانده‌اید. سن شما اما بسیار امیدوار‌کننده است تا به همه‌ی این آشفتگی‌ها پایان دهید. شما باید توسط یک روان‌شناس حاذق و باهوش مورد ارزیابی قرار گرفته و مراحل درمان را طی نمایید. افسردگی شدیدی که بر شما غالب شده الزاما باید از بین برود و گرنه شما زیر چتر این افسردگی حتی از درست فکر کردن نیز محروم خواهید ماند. چون ساکن تهران نیستید نمی‌توانم درخواست دیدن شما را داشته باشم، اما تاکید می‌کنم در شهر خودتان، برای تغییر این وضعیت کاری بکنید. بدون تردید بعد از طی مراحل درمان، تعبیر و تفسیر شما از جهان و رویدادها تغییر خواهد کرد و احسا‌ستان نیز نسبت به خودتان و دیگران دگرگون خواهد شد. بدرود.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.

من مشکلاتی در خورم دارم که با مطالعاتی که انجام دادم متوجه شدم میتونه اختلال شخصیت مرزی باشه. چطور میتونم مطمئن شم؟ به یه روانکاو کاربلد نیاز دارم چون با مشکلات زیادی توی کار و زندگیم مواجه شده ام.

سلام. هرچند مطالعاتی که شما برای ارزیابی مشکل خودتان انجام داده‌اید، ستودنی است. اما به دلیل مشابه و مشترک بودن بسیاری از نشانه‌ها، بهتر است تشخیص مشکل را به یک متخصص بسپارید. زیرا اگر تشخیص به درستی صورت نگیرد، هر اقدامی که بعد از آن انجام شود ناکارآمد خواهد بود. برای بررسی‌های تخصصی در این زمینه پیشنهاد می‌کنم یک ملاقات حضوری با هم داشته باشیم تا بعد از تشخیص نهایی، در مورد اقداماتی که لازم است انجام شود با هم تصمیم بگیریم. بدرود.
به این سوال در تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۰ پاسخ داده شده است.