پاسخ پرسش‌های عمومی

برای طرح سؤال، اینجا کلیک کنید

سلام آقای دکتر وقتتون بخیر ‌. من ۸ ماهه که از همسرم جدا شدم، مشکلات زیادی داشتیم ( ایشون شکاک بودن و چندین بار دست به خود کشی زده بودن) اما الان یه مدتی هست دچار عذاب وجدان شدم و فکر می کنم باید تو این زندگی می موندم و همه چیز رو درست میکردم ، ناگفته نماند همسر سابق من هیچ وقت هیچ تلاشی برای زندگیمون نکرد و در آخر هم منو به خیانت و… متهم کرد، الان چیکار کنم که این عذاب وجدان از بین بره چون با خودم فکر می کنم باید بیشتر تلاش میکردم. ممنون میشم راهنمایی کنید

سلام. اگر علایمی که شما در ایشان ذکر کرده‌اید، به همین شدت وجود داشته باشد، ماندن شما در آن زندگی و تلاش بیشتر شما، کمکی به بهبود زندگی و تغییر وضعیت نمی‌کرد. بدبینی، شکاکیت و چند بار اقدام به خودکشی، بیانگر وجود مشکلات پیچیده‌ای در فرد است که بدون مداخلات تخصصی احتمال بهبود آن بسیار پایین است. از طرفی مجموعه شرایطی که در زندگی شما وجود داشته، آسیب‌های عمیقی به زندگی‌تان وارد کرده و شما را به این نتیجه رسانده که راهی برای بهبود نیست. بنابراین تصمیمی که برای خروج از آن زندگی گرفته‌اید، چندان هم غیرمنطقی به نظر نمی‌رسد که شایسته عذاب وجدان باشد، خودتان می‌دانید که با شرایطی که در آن بودید، ماندن و ادامه زندگی به عذاب وجدان بیشتری منجر می‌شد.

سلام وقتتون بخیر باشه. پسر من 5 ساله است و امسال به پیش دبستانی رفته اما از روزی که رفته توی مدرسه بد قلقی میکنه و اگه چیزی باب میلش پیش نره پرخاش میکنه و به معلمش میگه که میخواد بره خودش رو بکشه(اینکه میگه میخواد خودش رو بکشه تجربه از این جمله اش میگه میخواد مطمئن بشه هنوز دوستش داریم یا نه) و با توجه به این شرایط من باید چیکار کنم؟

سلام. ما از فرزند شما اطلاعات دقیقی نداریم تا بر اساس آن پاسخ دهیم. اما بطور کلی اگر رفتارهایی که والدین با کودمان دارند با خلق و خوی کودک در تعارض باشد ممکن است احساسات نامطلوبی در آن‌ها شکل بگیرد که در نهایت به احساس بی‌ارزشی یا دوست داشته نشدن منجر شود. گاهی نیز کودکان رفتارها و کلماتی از دیگران می‌اموزند که بر رفتار آنان تاثیر می‌گذارد. زمینه ژنتیک و ارث نیز در بعضی موارد تاثیر قابل توجهی بر رفتار کودکان دارد. شما باید ارزیابی دقیقی از نوع رفتارهایتان با فرزندتان داشته باشید. البته نباید خودتان را مقصر بدانید. چرا که درک کودکان از خودشان و اطرافیان خیلی منحصر بفرد است و همیشه ناشی از رفتار شما نیست. اما دانستن اینکه فرزند شما چگونه فکر می‌کند و چگونه احساس می‌کند، شما را در ارتباط بهتر با او یاری می‌دهد. ما معمولا با ارزیابی کودک و گرفتن اطلاعات بالینی از والدین به ساختار شخصیتی کودک دست می‌یابیم و بر اساس آن آموزش‌هایی به والدین می‌دهیم که به بهبود شرایط منجر شود.

سلام آقای دکتر روزتون بخیر من دوماهه زندگیمون رو با همسرم توی خونه خودمون شروع کردیم، منتهی مادرشوهرم کلید خونه مارو داره و زمان هایی که من نیستم تو خونه رفت و آمد داره ، خرید خونه مارو ایشون انجام میده و شوهرم ایشون رو در جریان همه کارهای من میذاره، از طرفی بارها سر مادرش باهم دعوا داشتیم ولی اصلا نه مادرش و نه خوده همسرم براشون مهم نیست، حتی اگه مهمونی دعوت بشیم باز همه به مادرشوهرم زنگ میزنن، شوهرم میگه قانون خانواده ما اینه به مادرشوهر بگن، هیچ کس از اعضا خانواده شوهرم شماره منو نداره، شوهرم موقع حرف زذن و عصبانیت کف از دهنش خارج میشه مادرشوهرم دستگاهی تو خونه ما گذاشته که رفت و آمدهای من براش اس و ام اس میشه، وقتی هم فهمیدم و به همسرم گفتم که این چه کاریه میگه مادر و نگرانه، من تصمیم به جدایی گرفتم می خواستم بدونم به نظر شما من حساسم یا این کارها غیر طبیعیه؟ چون همسرم میگه من حساسم

سلام. وجود حتی یکی از موارد بالا کافی است که زندگی مشترک به تعارض و تنش منجر شود. اعتراض شما ناشی از حساسیت شما نیست، هر کس دیگری نیز در این شرایط قرار گیرد، آشفته و کلافه خواهد شد. اگر نتوانید با همسرتان برای حل این مشکلات به توافق برسید، بعید است در آینده لحظات خوبی را بتوانید در کنار هم تجربه کنید. برای تصمیم‌های درست و منطقی‌تر با یک روان‌شناس در ارتباط باشید.

سلام وقتتون بخیر پسر من متولد شهریور ۹۸ هست. از لحاظ هوشی هم اصلا مشکلی نداره و بچه باهوشی هست. ولی چند نفر توصیه کردن به خاطر اینکه از همکلاسی هاش کوچیکتر میشه، یک سال دیرتر بفرستمش مدرسه میخواستم ببینم نظر مشاوران شما چی هست؟

سلام. اگر فرزند شما از همه نظر نرمال است و هیچ مشکل خاصی ندارد، دلیلی برای دیرتر فرستادن او به مدرسه وجود ندارد. البته می توانید برای بررسی آمادگی‌های هوشی و جسمی فرزندتان با یک روانشناس نیز در ارتباط باشید.

سلام. یکی از دوستام اضظراب و افسردگی داشت با تحریک الکتریکی کاملا خوب شد. من وسواس دارم و خیلی زود سر هر چیزی به هم میریزم خیلی وقتا بدون دلیل گریه م میگیره. با تحریک الکتریکی خوب میشم؟

سلام. اگر کسی از یک روش درمانی نتیجه گرفته، به این معنی نیست که سایرین نیز از‌ آن روش الزاما نتیجه می‌گیرند. قبل از اقدام به انجام یک روش درمانی ابتدا باید بررسی کرد که آن روش مناسب درمانجو هست یا نه. اگر شما واقعا کاندید مناسبی برای تحریک الکتریکی مغز باشید، ما هم تأیید می‌کنیم که از این روش نتیجه خوبی خواهید گرفت.

سلام و وقت بخیر. اقای دکتر من 10 ماهه با همسرم عقد کریدم و دوماه هست که زندگی مشترکمون رو شروع کردیم/از همون اول همیشه دخالت های مادرشون باعث بحث و دعوای ما بود تا اینکه متوجه شدم دزدگیری که تو خونه نصب هست به شماره مادرشوهرم متصل هست و تمام ورود و خروج های من برای ایشون اس ام اس میشه بارها از همسرم خواستم که شماره مادرش رو حذف کنه اما این کارو نکرد.تا اینکه 20 روز پیش متوجه شدم همسرم گوشی من رو چک کرده و متوجه شده که من برای یکی از دوستام بدی مادرش رو گفتم همین قضیه شروع دعوای ما بود و من الان 20 روزه خونه پدرم هستم و از همسرم هم خبری نیست/همسر من موقع عصبانیت کف از دهنش خارج میشه/با یک مشاور صحبت کردم گفتن همسرم پارانوئید داره/آیا تشخیص پارانویید روش خاصی داره؟ ممنون میشم راهنمایی بفرمایید که آیا اینها می تونه علایم پارانویید باشه یا خیر؟در ضمن همسرم به هیچ عنوان قبول نمی کنه که به مشاور مراجعه کنه

سلام. علائمی که گفتید نگران کننده و مشکوک است. ما حق این را نداریم که از راه دور و بدون ارزیابی تخصصی در مورد کسی تشخیص بیماری دهیم. فعلا به دنبال تشخیص بیماری نباشید. به دنبال این باشید که چگونه می‌توانید وضعیت موجود را تغییر دهید. کوچکترین اشتباه در تصمیم‌گیری ممکن است به نتایج نامطلوبی منجر شود. پیشنهاد می‌کنم این موضوع را زیر نظر یک متخصص کارآزموده پیگیری کنید و از مشورت با دوستان، آشنایان و افراد خانواده بپرهیرید. تصمیم‌های هیجانی نگیرید و زیر بار احساسات و حتی ترحم نروید. در وضعیت فعلی نیاز به یک تصمیم درست و قاطعانه دارید. البته باید بررسی کرد که امکانات و شرایط شما چقدر زمینه را برای تصمیم‌گیری فراهم می‌کند. این مشکلات را می‌توان قبل از ازدواج تشخیص داد و تصمیم‌های هوشمندانه‌تری گرفت. به احتمال زیاد شما قبل از ازدواج، مشاوره ازدواج نرفته‌اید که اکنون با این مشکل مواجه شده‌اید. اکنون نیز می‌شود مشکل را حل کرد و بهترین تصمیم را گرفت. حتما از یک متخصص کمک بگیرید. در صورت تمایل می‌توانید یک چلسه حضوری داشته باشیم.

من حدود ۴سال داروی افسردگی و وسواس خوردم، خودم یکسره بدون دستورپزشک کنارشون گذاشتم. الان باز حال چند سال پیشمو دارم.زمان مصرف داروهاخوب بودم ولی نسبت به جنس مخالف کاملا بی حس بودم و با مصرف نکردن داروها برعکس بودم. نگرانم که با مصرف داروها من حسی به زندگی و ازدواج ندارم ولی حالم کلا خوبه. باید چکار کنم؟

سلام. اینکه خودتان دارو را قطع کرده‌اید انتخاب درستی نبوده است. بهتر این بود که اگر مصرف دارو مشکلاتی را برای شما ایجاد می‌کرد با درمانگر خود در میان می‌گذاشتید تا با تغییر در نوع و الگوی مصرف دارو آن مشکلات رفع شود. از طرفی بهتر این بود که همزمان با دارودرمانی، روان‌درمانی را نیز انجام می‌دادید تا انسجام درمان افزایش یافته و احتمال عود علایم کاهش یابد. اگر در حال حاضر علایم افسردگی در شما ظاهر شده، پیشنهاد ما این است که با یک روان‌شناس، فرایند درمان را شروع کنید و چنانچه به هر دلیل نیاز به تچویز دارو بود اجازه دهید که آن روان‌شناس شما را به روان‌پزشکی که در تیم خودشان است معرفی کند و برای مدتی همزمان با هر دو متخصص درمان را ادامه دهید. اگر نیز نیازی به تجویز دارو نبود، روان‌درمانی برای شما مفید خواهد بود و مشکلات شما را رفع خواهد کرد.

سلام آقای دکتر روزتون بخیر من چهارماهه عقد کردم با همسرم واقعا مشکلی ندارم و رابطه خوبی داریم با هم/منتها زمانی بحثمون شروع میشه که مادر ایشون یه سری کارهای مربوط به ما رو بدون هماهنگی با ما انجام میده مثلا عکس های مربوط به مراسم عقد ماروایشون بدون اطلاع من از آتلیه گرفته و حتی همسرم هم این موضوع رو به من نگفت تا زمانی که خودم با آتلیه تماس گرفتم و متوجه شدم-به همسرم گفتم که چرا مامانت این کارو کرده و بهش گفتم این دخالت در امور مربوط به من هست و همسرم در جواب من گفت که مامانش از روی دوست داشتن و علاقه این کار هارو می کنه. لطفا منو در این زمینه راهنمایی بفرمایید.

سلام. متأسفانه این یک مشکل شایع است که برخی والدین به بهانه‌ی دوست داشتن انواع رفتارهای نادرست را انجام می دهند و حریم خصوصی نزدیکان حود را نادیده می‌گیرند. شما لازم نیست در مقابل رفتارهای ایشان واکنش نشان دهید. بهتر این است که همسرتان با مادر خود صحبت کند و محترمانه او را از این رفتارها آگاه کند. مشکل زمانی بیشتر می‌شود که همسر شما زیر بار پذیرش چنین گفتگویی نرود و یا قادر نباشد در این خصوص با ادبیاتی صریح و اثرگذار با مادر خود گقتگو کند. اینجا لازم است شما با او همفکری کنید. همچنین می‌توانید از یک مشاور نیز کمک بگیرید.

خواستگاری داشتم که حدود سه ماه با هم رفت و آمد داشتیم و قرار بود ازدواج کنیم. اما چند روز قبل به من گفت که استخاره کرده و بد اومده و خوب نیست ازدواج کنیم. به نظر شما این کار درستیه که ما با استخاره برای زندگیمون تصمیم بگیریم؟

سلام. احتمالا او خواسته با این حرف، رابطه را تمام کند. استخاره بهانه‌ای بیش نیست. یادتان باشد شما با هیچ روش یا استدلالی نمی‌توانید نظر او را تغییر دهید. پس با او بحث نکنید و از او نپرسید که چرا استخاره کرده‌ای. خیلی هوشمندانه قبول کنید و خودتان را از یک رابطه‌ی غیر ایمن رها سازید. به این نکته نیز توجه کنید که او نیز حق انتخاب دارد و با گفتن استخاره تلاش کرده که شما را ناراحت نکند.

با سلام و خسته نباشید پارتنر من مدتی ایست دچار افسردگی شده،از این جهت به دنبال تموم شدن رابطه مون هست و معتاد به کار شده و وقتی کارهاش و دنبال نمیکنه دچار استرس میشه و میخواد از من جداشه ک از نگرانی هاش کم کنه و نمیخواد با تایم کمی ک برام میزاره منو ناراحت کنه و منو هم خیلی دوست داره.بین دوراهی مونده که چیکار کنه! ما ۵ ساله که دوستیم و من میخوام ک کمکش کنم چوم در تایم افسردگی من تنهام نذاشت و کمکم کرد

سلام. به نظر نمی‌رسد مشکل اصلی رابطه شما افسردگی طرف مقابل باشد. احتمالا موضوعات دیگری در این میان نقش دارند که شما از آن‌ها بی‌اطلاعید و یا تمایلی به بررسی آن‌ها ندارید. پیشنهاد می‌کنم قبل از آنکه روی درمان طرف مقابل تمرکز کنید، به کمک یک روان‌شناس به صورت بنیادی‌تر و علمی‌تر رابطه‌تان و دلایل پنهانی که به مشکل در رابطه منجر شده را بررسی کنید.

سلام خسته نباشید ببخشید من در تست اوتیسم بزرگسالان نمره ۳۶ گرفتم چطوری می تونم مطمئن شم که این اختلال رو دارم یا خیر

سلام. بهترین راه برای تشخیص وجود یا عدم وجود یک اختلال، ارزیابی شما بر اساس مصاحبه‌ی بالینی توسط یک روان‌شناسی یا روان‌پزشک است. هرجند بالا بودن نمره در تست‌ها ممکن است ناشی از وجود صفات خاصی در فرد باشد، اما به هیچ وجه نمی‌توان از نمرات تست‌ها، نتایج قطعی گرفت چرا که عوامل بسیاری در این زمبنه به عنوان متغیرهای مداخله‌گر عمل کرده و نتیجه را مخدوش می‌کنند. اما نظر متخصص چون مبتنی بر ارزیابی بالینی است، بسیار معتبرتر و قابل استناد است.

پاسخ تست اوتیسم بزرگسال برای من ۴۱ شد، مراجعه به متخصص لازم است؟ درصورت مراجعه به مشاور -با توجه به غیرقابل درمان بودن اوتیسم- روانشناس چه کمکی به من خواهد کرد ؟

سلام. بله به دو دلیل بهتر است با یک روان‌شناس مشورت کنید. اولا همیشه بالا بودن نمره در تست اوتیسم، الزاما به معنای ابتلا به اوتیسم نیست. گاهی اختلالات دیگر نیز به دلیل تشابه علامت‌هاشان موجب بالا رفتن نمره می‌شوند. یک متخصص می‌تواند با ارزیابی بالینی مشخص کند که آیا شما واقعا اوتیسم دارید یا مشکل دیگری در شما باعث افزایش نمره در این تست شده است. ثانیا این که گفته‌اید اوتیسم غیرقابل درمان است، چندان درست نیست. اختلال اوتیسم دارای طیف گسترده است که هر طیف ویٰژگی‌های مربوط به خودش را دارد. بسیاری از طیف‌های اوتیسم بخصوص در بزرگسالی درمان‌پذیرند.

سلام و وقت بخیر. من وقتایی ک افسردگیم عود میکنه یا پارتنرم و دیر میبینم،حس میکنم بهش حسی ندارم. ولی وقتی همو میبینیم بهم خوش میگذره و همون روز دلم براش تنگ میشه ولی وقتی دیدارمون طولانی میشه حس میکنم حسی ندارم بهش. آیا به خاطر افسردگی که دارم هست یا طولانی شدن دیدار؟ یا تو احساسات خودم صادق نیستم؟ من حدود ۴ سال و نیم با پارتنرم دوست هستم.

سلام. این موضوع هم می‌تواند ناشی از مشکلات خلقی باشد و هم ناشی از مشکلات احتمالی که ممکن است در رابطه‌ی شما وجود داشته باشد. اما وقتی صحبت از افسردگی می‌کنید، باید بررسی کنیم که آیا واقعا دچار افسردگی هستید یا مشکل دیگری است که شما آن را به افسردگی تعبیر می‌کنید. به هر حال بعد از تشخیص قطعی، لازم است مداخلات درمانی صورت پذیرد تا به خودتان و رابطه‌تان آسیب وارد نشود.

سلام و وقت بخیر. من دختری ۲۴ ساله هستم سال گذشته برای تفریح فال گرفتم و در ان فال گذشته و حال منو به خوبی ترسیم کرد و گفت در آینده از پارتنر خودم جدا میشم و این موضوع همیشه تو ذهن من موند با اینکه رابطه خوبی با پارتنرم داشتم. اخیرا بر حسب اتفاق کسیی برای من فال گرفت و گفت کات میکنی و دقیقا فردای آن روز پارتنر من بحث جدایی را مطرح کرد و به جدایی رسیدیم تا زمانی که بریم با مشاور در مورد رابطه مون مشورت بگیریم. اینکه حرف فالگیر درست بوده داره مغز منو اذیت میکنه و من اصلا نمیخوام این اتفاق بیفته و میخوام خودم آینده مو بسازم ولی نمیتونم به این موضوع فکر نکنم.

سلام. به نظر می‌رسد شما با تمرکز بیش از حد بر اظهارات فالگیر، خودتان در تحقق پیش‌بینی‌های او نقش اساسی داشته‌اید. اگر بجای تمرکز بر موضوعات مبهم که ربطی به رابطه‌ی شما ندارد، بر آسیب‌پذیری‌های رابطه تاکید می‌کردید و به رفع آن‌ها می‌پرداختید، با وضعیت بهتری روبرو می‌شدید. پیشنهاد می‌کنم بیش از آنچه خودتان را با فال و روش‌های مبهم درگیر کنید، به این فکر کنید که در رابطه شما چه مشکلاتی وجود داشته و دارد که صحبت به جدایی و کات کردن رسیده است. بدون تردید اگر بنیاد رابطه‌ای درست و منسجم باشد با اظهارات یک فالگیر به هم نخواهد ریخت. جای خوشحالی است که صحبت از مراجعه به مشاور کرده‌اید. این فرصت خوبی خواهد بود که به کمک یک متخصص رابطه‌ی خود را مورد ارزیابی قرار دهید و نسبت به آسیب‌پذیری‌های آن اگاهی پیدا کنید و در صورت لزوم اقدامات موثری را برای بهبود کیفیت آن انجام دهید.

سلام من دختر ۲۴ ساله هستم ک توی ۲۰ سالگی پدرم فوت کردن و مشکلات زیادیو گذروندم تا اینک توی ۲۲ سالگیم خواهر بزرگترم خودکشی کرد و فوت شدن و حالا من هم عصبی هستم،هم پرخاشگر هم ناامید و مدام حسرت میخورم و استرس زندگیمو دارم نمیدونم باید چیکار کنم شاغل هستم ولی واقعا خسته شدم از شرایطم فکر میکنم اگر ازدواج کنم تا امنیت داشته باشم برام خوبه ولی از طرفی ادما برام تکراری میشن و بی انگیزه بودن زود میاد سراغم..

سلام. به نظر می‌رسد سال‌های زندگی شما در محیطی پر از تنش سپری شده است. این نشان می‌دهد که به احتمال زیاد سطح اضطراب زیادی را تجربه کرده‌اید که از ظرفیت تحمل شما فراتر بوده است. همچنین به نظر می‌رسد در گذر زمان میزان متناوبی از افسردگی را نیز تجربه کرده‌اید. بدون تردید، ازدواج نه تنها مشکل را حل نمی‌کند که به بغرنج‌تر شدن مسایل نیز منجر می‌شود. این وضعیت اگر درمان نشود‌، ممکن است به روابط شما و همسر آینده‌تان نیز آسیب وارد نماید. متاسفانه اضطراب و افسردگی اگر درمان نشوند، پیشرونده هستند و گسترش می‌یابند و به ابعاد مختلفی از زندگی سرایت می‌کنند. توصیه من به شما این است که حتما به کمک یک روان‌شناس با تجربه، مراحل درمان را طی کنید تا به این وضعیت پایان دهید. چون ساکن تهران هستید، در صورت تمایل می‌توانیم در یک جلسه حضوری موضوع را بیشتر بررسی کنیم و برای اقدامات لازم تصمیم بگیریم.

سلام من از مشکلات زیادی رنج می‌برم که باعث شده سال‌ها خونه‌نشین و به شدت منزوی بشم. افسردگی مزمن، اضطراب، افکار وسواسی و تخیلات تمام نشدنی، فقط چند تا از این مشکلات هستند. احتمال می‌دم که مشکل اختلال آسپرگر سبب اصلی این مشکلات باشه اما مطمئن نیستم. نمی‌تونم به متخصص مراجعه کنم چون بی‌کار و بی‌پول و منزوی هستم و جایی نمی‌رم. آیا راه‌حلی برای اطمینان از اینکه مشکل اصلی من چی هست وجود داره؟

سلام. برای تشخیص مشکل لازم است به یک متخصص مراجعه نمایید تا او با ارزیابی بالینی و معاینه دقیق، نوع و شدت مشکل شما را تشخیص دهد. اینکه گفته‌اید محدودیت‌های مالی اجازه مراجعه به روان‌شناس را به شما نمی‌دهد، چندان قابل دفاع نیست. زیرا اگر خودتان احساس نیاز کنید، می‌توانید راه‌حلی برای آن پیدا کنید. صرفه‌جویی در بخش‌هایی از زندگی ممکن است به شما این امکان را دهد تا به الویت‌هایی که از نظر خودتان مهم‌تر است دست یابید. مراجعه به روان‌شناس، به احتمال زیاد فرصت‌هایی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا ضمن تصحیح الگوهای مرضی که سال‌ها در شما شکل گرفته است، از وضعیت ایستایی که به آن عادت کرده‌اید فاصله بگیرید. این تغییرات می‌توانند به بهبود وضعیت اقتصادی شما نیز منجر شود. افسردگی مزمن، اضطراب، افکار وسواسی و تخیلات تمام نشدنی که نام برده‌اید، بهانه‌هایی هستند که شما را در یک وضعیت ثابت و تکراری گرفتار کرده‌اند و به نظر می‌رسد شما بیش از حد به آن‌ها استناد می‌کنید. روان‌درمانی می‌تواند به این چرخه‌ی تکراری پایان دهد.

سلام و وقت بخیر.چگونه میتوانیم به کسی که دچار افسردگی سربازی شده کمک کنیم؟

سلام. اختلالی بنام افسردگی سربازی وجود ندارد. اما اگر کسی بعد از رفتن به سربازی دچار افسردگی شده است، به این معنی است که او احتمالا از قبل آسیب‌پذیری‌هایی داشته که در شرایط سربازی نمایان شده است. لازم است علایمی که در فرد ظاهر شده و شما آن را به افسردگی تعبیر کردید توسط یک متخصص روان‌شناسی مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین لازم است از طریق یک ارزیابی بالینی به تاریخچه‌ای از زندگی فرد، ساختار روان‌شناختی و سبک‌های زندگی او دست یافت تا بتوان بر اساس تشخیص درست به او کمک کرد و بهترین مداخله را انجام داد.

سلام با تشکر از لطف شما و زحمتی که می‌کشید. دختری ۲۶ ساله هستم که اخیرا یک خواستگار برایم آمده که از هر نظر خوب و عالی است، فقط ۱۵ سال از من بزرگتر است. خانواده‌ام میگن اشکالی نداره، ولی خودم خیلی دچار تردید شده‌ام. لطفا راهنمایی ام کنید. آیا این تفاوت سنی مهم است؟

سلام. تفاوت سنی به تنهایی یک متغیر مهم نیست، اگر دو نفر از نظر سایر ویژگی‌های شخصیتی از انطباق قابل قبولی برخوردار باشند، احتمال بروز مشکل ناشی از تفاوت سنی چندان زیاد نیست. اما دانستن اینکه شما دو نفر چقدر انطباق دارید کار چندان آسانی نیست و فقط با روش‌های تخصصی امکان‌پذیر است. با مراجعه به یک روان‌شناس علاوه بر ارزیابی‌های شخصیتی می‌توانید تفاوت سنی را نیز مورد بررسی قرار دهید.

با سلام و آرزوی توفیق برای شما. من بیماری دوقطبی دارم. یازده ساله دارو میخورم. چهار مرتبه شوک گرفتم و هنوز حالم بده. دیگه از دوا و دکتر خسته شدم. شما می‌تونید کمکم کنید که این داروها را کنار بذارم؟ چندبار خواستم قطع کنم ولی حالم بد شد. دکترم میگه فعلا باید ادامه بدم.

چون چهار مرتبه شوک درمانی شده‌اید می‌توان نتیجه گرفت که فازهای افسردگی عمیقی را تجربه کرده‌اید، به همین دلیل نباید خودتان بدون هماهنگی پزشک‌تان دارو را کم یا قطع کنید. شما علاوه بر مصرف دارو به روان‌درمانی نیز نیاز دارید. برای کنترل اثرات جانبی دارو که باعث خستگی شما شده، فعالیت‌های بدنی و ورزشی، ‌یادگیری مهارت‌های ده‌گانه، ایجاد سرگرمی‌های روزانه و شغل می‌تواند مؤثر باشد. توصیه می‌کنم به کمک یک روان‌شناس، سبک‌ها و الگوهای زندگی خود را تغییر دهید تا از روزمرگی شدیدی که دچارش شده‌اید فاصله بگیرید.

سلام آقای دکتر. پسر ۶ ساله م بیش فعالی داره باید دارو بخوره یا بدون دارو درمان میشه. ممنونم

سلام. برای پاسخ در این زمینه باید فرزندتان را به طور دقیق معاینه کنیم. علایم برخی کودکان بیش‌فعال، با آموزش والدین و کنترل غذایی کاهش می‌یابد و برخی نیز علاوه بر این‌ها به دارو نیز نیاز است.

سلام. دختر ۶ ساله ‌ای دارم که ناخن جوی دارد. تقریباً دو سال است که من ناخن او را نگرفته ام و خودش آن را می جود. یکبار هم به پیشنهاد پزشک از پمادهای تلخ استفاده کزدم که تأثیر زیادی نداشت. لطفا به من بگویید چطور این عادت بد را از او دور کنم؟

سلام. پمادهای تلخ نه تنها تأثیری بر بهبود ناخن‌جوی ندارند مضر نیز هستند و کودک را عصبی و پرخاشگر می‌کنند. این روش تحت عنوان “درمان علامتی” سال‌ها منسوخ شده است. چند چیز را باید بدانید: ۱) ناخن‌جوی را نباید به عنوان عادت بد تلقی کرد .۲)ناخن‌جوی الزاماً نیاز به درمان ندارد. ۳)اگر هم والدین به درمان اصرار داشتند باید زیر نظر متخصص روان‌شناسی انجام شود .۴)قبل از اقدام به درمان باید کودک را از لحاظ آمادگی برای درمان بررسی کرد.

مرد ۴۳ساله هستم . از بچگی کمرویی شدید داشتم و بعد تبدیل به ترس شد. ازدواج کرده ام و یک فرزند دارم اما از چیزاای زیادی می ترسم. مثلن از گربه می ترسم . از تاریکی از رعد و برق از بلندی و خیلی چیزای دیگه میترسم. زندگی خیلی برام سخت شده . رابطه م با همسرم و بچه ها به هم خورده . تا حالا دکتر هم نرفتم . لطفا کمک کنید من چکار باید یکنم.

سلام. به گمانم شما باید یک ترس دیگر نیز به مجموعه ترس‌هایتان اضافه کنید و آن “ترس از درمان” است. اگر اینگونه نبود حتما تا این سن برای رفع مشکل خود که اتفاقاً راه حل بسیار ساده‌ای نیز دارد اقدامی می‌کردید. این مشکل ریشه در عملکرد سیستم اعصاب مرکزی و انتقال دهنده‌های عصبی دارد و یک واکنش کاملاً غیر ارادی است. شما قطعاً بارها توسط اطرافیان خود برای ترسیدن از گربه‌ی زیبایی که چند متر آن طرف‌تر مشغول زندگی کردن است، سرزنش شده‌اید و بسیار هم احساس سرافکندگی کرده‌اید. آن‌ها به این دلیل شما را سرزنش می‌کنند که ماهیت مشکل شما را نمی‌دانند و به شما بر چسب ترسو بودن می‌زنند و چون از نظر آنان ترسو بودن برای یک مرد ۴۳ ساله چیز خوبی نیست، بنابراین طعنه‌آمیز به شما نگاه می‌کنند و شما را تحقیر می‌کنند. به نظر من شما ترس دارید، اما ترسو نیستید. ترس شما نیز به راحتی قابل درمان است. چند جلسه رفتار درمانی و دارو درمانی به همه‌ی این دردسرها پایان خواهد داد.

سلام آقای دکتر. مدتی است، احساس عجیبی دارم. بعضی وقتا صداهایی را تو گوشم می شنوم صدای آدمایی که با من حرف میزنن یا به من توهین میکنن. وقتی تو خونه تنهام احساس میکنم یه کس دیگه هم تو خونه هست که داره منو نگاه میکنه. تو خیابون که میرم همه منو نگاه میکنن و منو به همدیگه نشون میدن. با خونوادم مشکل دارم همه شون با من دشمنن و از من بدشون میاد. پدرم چندبار می خواست منو بکشه ولی من فهمیدم. حالا موندم چکار کنم. کمکم کنید.

سلام. علائمی که بیان کرده‌اید قابل توجه و نیاز به ارزیابی بالینی است. با توجه به سن شما لازم است بدون اتلاف وقت مورد معاینه‌ی بالینی و بررسی‌های تخصصی قرار گیرید و هر چه سریع‌تر نسبت به شروع درمان اقدامات لازم صورت پذیرد.

سلام. پسر ۲۱ ساله ای هستم. از همون بچگی دوس داشتم دختر باشم همش خودمو شکل دخنرا درست میکردم یا لباس دخترونه میپوشیدم. خونوادم منو خیلی دعوا میکردن و مسخره و سرزنشم میکردن. من کلا با پسر بودنم مشکل دارم میخوام تغییر جنسیت بدم. شما میتونید منو کمکوکنید. آیا تو ایران تغییر جنست میکنن؟ خیلی کلافم کسی منو درک نمیکنه. اگه نشه تغییر جنسیت بدم میخوام خودکشی کنم. لطفا بگید چکار کنم؟

سلام. مشکل شما یک مشکل شناخته شده و معلوم است و امروزه خوشبختانه خیلی از افراد جامعه با این مشکل آشنایی دارند. با این وجود درک می‌کنم که شرایط شما برای حضور در جامعه بسیار سخت است. تغییر جنسیت یک گزینه است اما اولین گزینه نیست. مراحل مختلفی برای اقدام وجود دارد که قبل از آن باید انجام بگیرد. اگر تصمیم نهایی به تغییر جنسیت شد، لازم است که چندین جلسه با خانواده‌ و نزدیکان بیمار مشاوره شود و آن‌ها نسبت به موضوع آگاه شوند. بعد از آن آماده‌سازی بیمار از لحاظ اقدامات روان‌شناختی است. که حدود یک تا دو ماه زمان لازم است. سپس بیمار باید بین شش ماه تا یک سال مبدل پوشی داشته باشد. یعنی لباس جنس مخالف بپوشد و فرم ظاهری جنس مخالف خود بگیرد. بعد از آن ارزیابی نهایی انجام شود و اگر همه‌ شرایط مهیا بود برای تغییر جنسیت و عمل جراحی معرفی شود. هزینه‌ی عمل و ریسک‌های آن و عواقب آن باید به طور روشن و صریح به اطلاع فرد برسد.

ببخشید اگر ضریب هوشی در تست ضریب هوشی کودکان ۸تا ۱۱دخترم ۱۰ سالست ۱۳۶ شد توی تقسیم جدول یعنی ضریب هوشی با توجه به این تست شما الان تو کدوم رده قرار میگیره ؟

سلام. ضریب هوش ۱۳۶ یعنی دخترتان در طبقه پرهوش یا سرآمد قرار می‌گیرد. این نمره نشان می‌دهد که دختر شما از هوش بالایی برخوردار است. البته در نظر داشته باشید برای تعیین دقیق نمره‌ی هوشی باید تست‌های دقیق‌تری به شکل حضوری گرفته شود.

ببخشید این قسمت سوالم تو سوال قبلی جا نشد. کاراکترهاش زیاد میشد. مجبور شدم تو این سوال بدم. روانشناس های بالینی اجازه داشتن شوکر و باتوم و چماق دارن؟! این روانشناس بالینی که ما رفتیم پیشش واسه دخترم، اصلا نمیذاشت دخترم حرف بزنه. بیشتر داشت خودش حرف میزد و یه خاطره تعریف کرد که به یک خانم که اومده بود مطبش حرفی زد که شوهر این خانم عصبانی شد و میخواست بیاد طرف این اقای دکتر که این دکتر یک چماق داره که اون چماق رو نشون شوهر اون خانم داد چون به روانشناس ها برای دفاع از خودشون اجازه داشتن چماق و باتوم و شوکر تو مطبشون میدن تا اگه بیمار روانی بهشون خواست حمله کنه از خودشون دفاع کنن!

سلام. قسمت اول سوالتان را خواندم اما به دلیل طولانی بودن در اینحا قابل ارایه نبود. قبلا هم به شما عرض کردم که علت اسکیزوفرنی، ضربه مغزی و علت اوتیسم ، عقب‌افتادگی ذهنی نیست. همچنین داشتن شوکر و چماق شرط لازم برای یک روان‌شناس بالینی نیست. این تشخیص‌ها و رفتارهایی که گفته‌اید مشکوک است. بهتر است درمانگر خود را تعویض کنید.

سلام. کودکان اوتیسم دچار عفونت های زیادی میشن؟ یعنی سیستم ایمنی بدنشون ضعیفه؟

سلام. در هیچ مطالعه‌ی پژوهشی، چنین رابطه‌ای تأیید نشده است.

سلام. خسته نباشید. کودکان اوتیسم نمیتونند تو مدارس عادی درس بخونند؟ حتما باید به مدارس مخصوص اوتیسم برن؟ حتی اگه اوتیسم خفیف داشته باشن؟ مثلا اسپرگر؟

سلام. بدون معاینه‌ و ارزیابی کودک، نمی‌توان به این سوال پاسخ دقیق داد.

سلام. چند سال است قرص سرترالین میخورم. اگه قطعش کنم مشکلی به وجود میاد؟

سلام. شما هیچ توضیحی از مشکلی که به خاطر آن دارو مصرف می‌کنید نداده‌اید. اصولاً قطع ناگهانی دارو بدون نظر روان‌پزشک کار درستی نیست. بهتر است در این زمینه با روان‌پزشکتان صحبت کنید. موفق باشید.

سلام. پسری ۲۴ ساله هستم. سه سال است حشیش، گراس و گل مصرف میکنم. چندبار خواستم ترک کنم ولی نتونستم. لطفا بگویید چه جوری میشه اینها را ترک کرد. البته سیگار هم هر روز میکشم.

سلام. بدون تردید شما مسایل زمینه‌ای داشته‌اید که به مصرف این مواد روی آورده‌اید. یکی از رویکردهای درمانی، تشخیص و حل آن عوامل زمینه‌ساز است. این عوامل ممکن است عوامل خانوادگی، عوامل ژنتیک، عوامل شناختی، عوامل عاطفی یا سایر تجربه‌های دردناک در زندگی باشد. به هرحال با تشخیص و از بین بردن آن عوامل، زمینه برای ترک این مواد فراهم خواهد شد. بعد از آن با تکنیک‌های رفتاری که به شما آموزش داده خواهد شد قادر خواهید بود بر مصرف خود غلبه کنید.

از دوره نوجوانی تا الان که ۱۹ سالمه، هر جا می شینم پاهامو دایم تکون میدم. بعضی وقتا دیگه اونقدر زیاد میشه که همه به من تذکر میدن. وقتی تو رختخواب میزم تل موقعی که خواب برم اهامو تکون میدم، توی خواب هم پاهامو تکون میدم و به زمین میکوبم. لطفا بگید چطور این مشکل را برطرف کنم.

مشکل شما یک اختلال شناخته شده با زمینه‌های اضظرابی به نام R.L.S یا “سندرم پاهای بیقرار” است. این اختلال راجزء اختلالات خواب طبقه‌بندی می‌کنند. با این وجود در بیداری نیز رخ می‌دهد و علاوه بر پاها ممکن است بخش‌های دیگر بدن را نیز درگیر کند. مصرف بعضی داروها ممکن است به طور مقطعی باعث ایجاد آن شود. به سبب ماهیت آن، بدونِ درمان دارویی امکان درمان کامل میسر نیست و باید مبتلایان را متقاعد و تشویق کرد که علاوه بر اقدامات روان‌درمانی، از درمان دارویی نیز بهره بگیرند.

سلام. اسکیزوفرنی در عرض یک ماه درمان میشه؟

سلام. خیر

من زیاد خواب می بینم که دارم از بلندی می افتم. ایا این نشونه یک مشکل یا بیماری هست؟

مشکل هست اما بیماری نیست. اگر تعداد خوابهایی که با موضوع سقوط از بلندی می‌بینید به میزان معناداری زیاد باشد نشانه‌ی شدت نگرش منفی است که به خودتان دارید و به احتمال زیاد شما اعتماد به نفس بسیار کمی دارید و شاید هم بسیار کمرو و مردم‌گریز باشید. اما جای نگرانی نیست، لازم است در مرحله‌ی نخست با انجام یک مصاحبه‌ی بالینی نوع و شدت مشکل شما را تشخیص دهیم و سپس با اقدامات درمانی ساده‌ای آن را رفع کنیم و با آموزش‌هایی که در آخر به شما می‌دهیم نوع نگاه‌تان به خودتان را تغییر و اعتماد به نفس‌تان را افزایش دهید.

سلام. برادرم یه جوری شده که ما با توجه به تحقیقاتی که کردیم تو اینترنت شک کردیم اسکیزوفرنی داشته باشه. خصوصا که دو تا از عموهام هم اسکیزوفرنیشون تشخیص داده شده و حتی تو تیمارستان بستری شدند. خواستیم ببریمش پیش یک روانشناس بالینی اما نیومد و شروع کرد به داد و بیداد کردن و حتی من و مادرم رو کتک زد و گفت: شما میخواید منو ببرید تو سرم رادار بذارید. خلاصه من و مادرم خودمون رفتیم پیش دکتر و گفتیم این جوریه. دکتر گفت: تا حالا ضربه ای به سرش خورده جوری که ضربه به قدری محکم باشه که بیهوش بشه و بعد به هوش بیاد؟ گفتیم: نه. دکتر گفت: پس اسکیزوفرنی نیست. چون برای اسکیزوفرنی گرفتن، باید اول یه ضربه بخوره به سرتون و جوری محکم باشه این ضربه که بیهوش شین و بعد اگه زنده بمونید و به هوش بیاین ممکنه دچار اسکیزوفرنی شین که اون هم یک ماهه درمان میشه. اما من تو اینترنت چیزهای دیگه ای خوندم. مثلا این که اسکیزوفرنی تا اخر عمر ادامه پیدا میکنه. یا عموهای خودم که سال هاست تحت درمان اند ولی خوب نشدند. بعد مگه برای ابتلا به اسکیزوفرنی حتما باید ضربه به سر بخوره؟ من که تا حالا از کسی نشنیدم به سر اون عموهام ضربه ای خورده باشه. مگه همه کسانی که اسکیزوفرنی گرفتند به سرشون قبلا ضربه خورده بوده؟

سلام. ممکن است در تاریخچه‌ی زندگی برخی بیماران اسکیزوفرنی سابقه‌ی ضربه به سر وجود داشته باشد. اما برای ابتلا به اسکیزوفرنی ضربه به سر به هیچ وجه یک ضرورت نیست.

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما مشاور محترم. من دخترم دچار مشکلاتی بود، بردمش پیش یه روانشناس بالینی که گفت: ممکنه اوتیسم خفیف باشه. اما تشخیص قطعی نیست و باید یک بار دیگه بریم پیشش برای معاینات بیشتر. ولی یه مشکلاتی پیش اومد که نشد دوباره پیش اون دکتر بریم. پیش یه روانشناس بالینی دیگه رفتیم و وقتی گفتم دکتر قبلی گفته: ممکنه اوتیسم خفیف باشه. این دکتر گفت: نه. این تشخیص کاملا غلطه. چون دختر شما عقب مونده ذهنی نیست. اوتیسم عقب موندگی ذهنیه. برای من این سوال پیش اومده که ایا اوتیسم واقعا عقب موندگی ذهنیه؟! اخه تو اینترنت برعکس نوشته کودکان اوتیسم خیلی باهوش اند! باتشکر.

سلام. بدون هیچ تردیدی اوتیسم با عقب‌ماندگی ذهنی متفاوت است. هرچند کودک اوتیستیک ممکن است در بعضی مهارت‌ها بسیار ضعیف باشد اما نمی‌توان به او برچسب عقب‌ماندگی ذهنی زد. کودک عقب‌مانده‌ی ذهنی در همه‌ی ابعاد رشدی به شکل قابل توجهی دارای تاخیر است. اما یک کودک اوتیستیک، در بعضی زمینه‌ها داری تاخیر و در بعضی دیگر ممکن است به شدت از سن خود جلوتر باشد. مطالعات نشان داده است که آمار عقب‌ماندگی ذهنی در کودکان اوتیستیک بیشتر از کودکان طبیعی است، اما این به معنای یکسان بودن عقب‌ماندگی ذهنی و اوتیسم نیست. یک کودک دارای اوتیسم مشکلاتی دارد که ممکن است یادگیری او را در بعضی زمینه‌ها دچار مشکل کند و در نهایت موجب تاخیر شود. اما این نوع تاخیر با آنچه در عقب‌ماندگی ذهنی وجود دارد بسیار متفاوت است. بنابراین اوتیسم، عقب‌ماندگی ذهنی نیست. از طرفی نباید گفت که کودکان اوتیسم باهوش‌اند. کودکان اوتیسم در بعضی زمینه‌ها در حد یک کودک عقب‌مانده‌ی ذهنی هستند و در بعضی زمینه‌ها در حد یک کودک بسیار با هوش. یعنی در بعضی زمینه‌ها ضعیف و در بعضی زمینه‌ها باهوش هستند. اما کودکان عقب‌مانده‌ی ذهنی در همه‌ی زمینه‌ها ضعیفند.

من ۳ ساله با پسری دوست هستم. او پسر خلافکاری بود. مشروب میخورد، اعتیاد داشت و تا اونجا که میدونم دست به سرقت هم میزد. روی بدنش پر از جای زخم و خط چاقو هست. میگه هر وقت عصبی میشدم خودمو زخمی میکردم. با اینکه میدونم خلافکاره ولی من خیلی دوستش دارم، او هم خیلی به من ابراز علاقه میکنه . یک ساله به من پیشنهاد ازدواج داده و به خاطر من کارهای بدش را کنار گذاشته. رابطه ش با دوستاش کم کرده. من چون دوستش دارم دلم میخواد باهاش ازدواج کنم تا بتونم کمکش کنم. به من گفته اگه باهش ازدواج کنم همه کارهای خلافش را کلا کنار میذاره. خانواده ام مخالفن. ولی من تصمیمم را گرفتم. آیا شما میتونید به او کمک کنید؟

به نظر می‌رسد شما بیش از او نیاز به کمک دارید. شما با این طرز فکرتان، مسئله را درست ارزیابی نکرده‌اید . طرف مقابل شما مشکلات مهمی دارد و ابراز علاقه‌ی او به شما دلیل کافی برای ازدواج نیست. اگر این ازدواج تحقق پیدا کند بعید است لحظات خوشی را کنار هم تجربه کنید. با این وجود با توجه به اینکه او را دوست دارید، قبل از تصمیم‌ برای ادامه، با یک روان‌شناس گفتگو کنید تا او با ارزیابی‌های تخصصی شما دو نفر، اطلاعات واقعی‌تری در اختیار شما قرار دهد تا بواسطه‌ی آن هوشمندانه‌تر تصمیم بگیرید.

تقریبأ دو سال است با پسری دوست هستم یک بار با خانواده اش خواستگاری هم امدند اما چون خانواده من مخالفت کردند اتفاقی نیفتاد خیلی دوستش دارم اما بخاطر راه دور خانواده ام قبول نمیکنند. چکار کنم ؟

باید اول به دقت مشخص کنید که دلایل خانواده شما برای مخالفت با این ازدواج چیست. دوست داشتن، یک موضوع مهم و ضروری است لیکن علاوه بر دوست داشتن شرایط دیگری نیز لازم است. بهتر است بدون پیش‌داوری و دست پاچگی در مورد دلایل خانواده خود فکر کنید و همچنین دلایل خود را برایشان توضیح دهید. تلاش کنید این موضوع را از طریق گفتگو حل کنید و به نقاط مشترک برسید و در نهایت در صورت لزوم با یک روان‌شناس نیز مشورت نمایید.

با سلام و عرض ادب برادر من از عید نوروز به بعد دچار ناراحتی های رفتاری و دچار غم و غصه های شدید شده است از همه نفرت دارد حتی از پدر و مادر از خواهر و برادر از همه بشریت نفرت دارد و همه را دشمن خودش میداند و احساس میکند همه می خواهند به او ضربه ی روحی بزنند خیلی پسر باهوشی است ولی در زمینه ی ادامه ی تحصیل ناتوان و نسبت به ادامه تحصیل بی حوصله هست . اصلا بیرون از خانه نمی رود از شهرش و ادم هاش نفرت دارد. حتی میگه خدا هم منو دوست نداره و اون هم منو عذاب میده . هر روز با پدر و مادر دعوا میکند . بعضی وقتا خود به خود میخندد و خوشحال میشه ولی کمی بعد باز غصه دار شدنش شروع میشه . میگه روزی خواهد رسید که جنازه من را از این خونه خواهید برد و خودکشی خواهم کرد. لطفا بگویید مشکلش چیست و دچار چه بیماری شده هست؟ با تشکر

سلام. ای کاش سن برادرتان را می‌گفتید. به نظر میرسد برادر شما دچار افسردگی اساسی یا افسردگی ماژور شده است. این نوع از افسردگی بسیار عمیق و پیشرونده است. عوامل ژنتیک تا حد قابل توجهی در ظهور این بیماری نقش دارد، ولی از آن مهم‌تر، نقش عوامل محیطی و خانوادگی است. خودکشی یکی از نگرانی‌های اساسی در مورد این بیماران است و در صد قابل توجهی از این افراد به این اقدام دست می‌زنند. مراحل درمان شامل روان‌درمانی، دارو درمانی و در صورت نیاز بستری شدن است. به شما توصیه می‌کنم که بدون اتلاف وقت او را به سمت درمان هدایت کنید.

سلام همسری دارم که نسبت به رفتار خانواده ی من بسیار حساس است.لازم به ذکر است آن ها نیز با او در گذشته مشکل داشتند. راهکار شما چیست؟

سلام. افراد در پشت این حساسیت‌ها، نیازهای خودشان را جستجو می‌کنند، این نیازها می‌تواند شامل نیازهای عاطفی و توجه‌طلبی باشد. بهتر است در فرصت‌های مناسب با همسرتان صحبت کنید و اجازه دهید احساس‌های خود را بیان کند، تحمل شنیدن نظرات او را داشته باشید. به او نشان دهید که شما نیز از ناراحتی او ناراحتید. با او به گونه‌ای صحبت کنید که احساس کند شما نیز مثل او فکر می‌کنید و تعصبی نسبت به طرفداری از خانواده‌ی خود ندارید. بسیاری از اینگونه حساسیت‌ها ریشه در احساس تنهایی و گاهی احساس طرد شدن دارد که اگر آن را در همسرتان کنترل کنید به نتایج خوبی خواهید رسید. موفق باشید.

سلام آقای دکتر. من حدود ۲سال قبل به دلیل افسردگی شدید پیش شما آمدم و تا حالا حالم خیلی خوب بود. حدود سه ماه قبل همسرم فوت کرد ومن شدیداً به هم ریختم. می‌ترسم که دوباره مثل قبل بشم. چکارکنم؟

سلام. نگران نباشید اگر مراحل درمان قبلی را به طور کامل طی کرده باشید با این حادثه دچار عود بیماری نخواهید شد.

سلام خسته نباشید دختر من ۵ سالشه جدیدا احساس میکنم یکسری از مواردی که یه کودک پیش فعال میتونه داشته باشه دختر من داره میشه لطفا راهنماییم کنیدv

سلام. اگر احتمال می‌دهید فرزندتان بیش‌فعالی داشته باشد، جهت تشخیص قطعی باید به یک رون‌شناس مراجعه کنید. اگر روان‌شناس نیز تشخیص بیش‌فعالی داد علاوه بر اقدامات درمانی که برای فرزندتان انجام خواهد داد، آموزش‌هایی نیز به شما می‌دهد تا به مرور مشکل حل شود.

سلام وقت بخیر برای مشاوره پیش از ازدواج حضور زن و مرد باهم الزامی هست؟ خواستگار من تمایلی به این کار نشان نمی دهد ولی خود من مشاوره را خیلی ضروری می دانم و حتما می خواهم مراجعه کنم

سلام. برای اجرای پروتکل مشاوره ازدواج حضور هر دو نفر الزامی است. اگر خواستگار شما با این موضوع مخالفت دارد به این معناست که او از همین آعاز، خواسته یا ناخواسته حقوق مسلم شما را نادیده می‌گیرد. از طرفی گارد گرفتن در مقابل مشاوره ازدواج ممکن است ناشی از موضوعات مهمی باشد که او تمایلی به فاش شدن آن‌ها ندارد. گاهی هم نشامه‌ی انعطاف‌ناپذیری و تفکر خودمدارانه است که از نظر ما هیچکدام از آن‌ها قابل قبول نیست.با این وجود شما باید تصمیم بگیرید که در مقابل او چه واکنشی نشان دهید. پیشنهاد ما این است که تحت هیچ شرایطی از حقوق قطعی خود کوتاه نیایید. از ایشان این انتظار می‌رود که حتی اگر خودش مشاوره ازدواج را قبول ندارد، بخاطر رعایت حقوق شما، با شما همراهی کند و درخواست شما را محترم بشمارد.

سلام من یه مشکل بزرگ دارم اینکه همه صداها مخصوصا صداهایی که از طبقه بالا میاد منو اذیت میکنه راه رفتن طبقه بالایی. همه چی. اخه خیلیم بی فرهنگن و ماهم تا سال دیگه نمیتونیم جابجا شیم تست اوتیسم همین سایتو دادم شد ۲۲ نمیدونم چمه استرس اضطراب دستپاچگی گریه عصبیت همخهه اینا پیش میاد برام دارم روانی میشم

سلام. این نشان می‌دهد که شما دارای سطح بالایی از اضطراب هستید. به نظر می‌رسد این اضطراب سال‌های زیادی است که با شماست و شما را آزار می‌دهد. در وهله‌ی اول باید مشخص کنیم که این حجم زیاد اضطراب از کجا به شما رسیده است. ممکن است ناشی از فضاهای خانوادگی باشد یا ریشه در تجارب و رویدادهای محیطی داشته باشد. گاهی نیز سبک‌های زندگی افراد، سبک‌های اضطرابی است که نیاز به تصحیح دارد. همچنین رگه‌های خفیفی از علایم وسواس نیز در شما مشهود است که نیاز به بررسی بیشتر است. این مشکل هیچ ارتباطی به اوتیسم ندارد و فکر خود را در آن زمینه مشعول نکنید. خوشبختانه مشکل شما حل‌شدنی است و به درمان خیلی خوب جواب می‌هد. از آنجا که این حجم اضطراب شما را بسیار آزار می‌دهد و زندگی را برایتان سخت می‌کند پیشنهاد می‌کنم در اسرع وقت به یک روان‌شناس مراجعه کنید تا قبل از شدید‌تر شدن علایم، اقدامات درمانی مناسب انجام شود. چون ساکن تهران هستید در صورت تمایل می‌توانید برای فرایند درمان به بنده مراجعه کنید. موفق باشید.

دو ماه است عقد کرده‌ام. از ابتدا از شوهرم خوشم نمیامد، به اصرار دیگران و چون او مرد خیلی خوبی بود و هست به من گفتند بعد از ازدواج احساست به او زیاد میشه. با اینکه دو ماه گذشته هیچ حسی به او ندارم. می‌ترسم این وضع ادامه پیدا کنه و بدتر بشه. حتی توی مسایل جنسی بدم میاد ازش. چکار کنم. اگه زندگی مون را شروع کنیم احساسم به او بهتر میشه؟

سلام. شما کمی دیر می‌پرسید “چه کار کنم”، این پرسش را باید قبل از ازدواج طرح می‌کردید. آن‌هایی که به شما گفته‌اند که در آینده به او احساس پیدا می‌کنی، با ناآگاهی خود، ظلم بزرگی به شما کرده‌اند.شما نیز با اینکه می‌دیدید که احساسی به او ندارید باز عقد کردید و زحمت مشاوره‌ی ازدواج را به خود ندادید!!! همه‌ی این اتفاقات اشتباه بوده است، اما خوشبختانه انسان همیشه راهی برای جبران اشتیاهاتش می‌یابد. بدون اتلاف وقت در شهر خود به یک روان‌شناس مجرب مراجعه کنید. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با من تماس بگیرید.

با سلام خدمت شما.اگر کسی خیانت کند و شما او را ببخشید ،چه جوری می شه واقعا فهمید که دیگه خیانتی در کار نیست . کسی که از جون مایه گذاشته ،ولی بازم خیانت نصیبش شده باید چه کار کنه؟

سلام. خیانت محصول عواملی است که چندان هم ناشناحته نیست. به جای درگیر شدن با این پرسش که آیا طرف مقابل باز هم خیانت خواهد کرد یا نه، به کشف عواملی که آن شرایط را به وجود آورده فکر کنید. معلوم نیست که بخشش همیشه رویکرد مفیدی باشد. اگر طرف مقابل دارای نارسایی‌های شخصیتی باشد، بخشیدن یا نبخشیدن او تغییری در وضعیت ایجاد نمی‌کند. بعضی رابطه‌ها به این علت به خیانت می‌رسد که دو نفر از اول مناسب یکدیگر نبوده‌اند. نگاه آگاهانه به رابطه و استنباط درست از نیازهای خود و طرف مقابل احتمال بروز خیانت را کاهش می‌دهد. در بعضی موارد نیز تنها راه برای کنترل خیانت، قطع رابطه است.

سلام وقت بخیر من ۶ ماهه عقد کردم و رابطه خیلی خوبی با همسرم دارم در حدی که تمام اعضای خانواده حتی مادرم به محبت های همسرم به من حسادت میکنن من و همسرم خونمون رو خریدیم و تمام وسیله ها رو چیدیم منتها بخاطر کرونا نتونستیم فعلا عروسی بگیریم از طرفی من به شدت با خانوادم مشکل دارم اصلا و ابدا با هم نمیسازیم و . . .

سلام. لطفا با بنده تماس تلفنی بگیرید. ۳۷۲۸ ۶۶۴۶ ، ۹۶۱۲ ۶۶۹۸

من ۳ ساله با پسری دوست هستم. او پسر خلافکاری بود. مشروب میخورد، اعتیاد داشت و تا اونجا که میدونم دست به سرقت هم میزد. روی بدنش پر از جای زخم و خط چاقو هست. میگه هر وقت عصبی میشدم خودمو زخمی میکردم. با اینکه میدونم خلافکاره ولی من خیلی دوستش دارم، او هم خیلی به من ابراز علاقه میکنه . یک ساله به من پیشنهاد ازدواج داده و به خاطر من کارهای بدش را کنار گذاشته. رابطه ش با دوستاش کم کرده. من چون دوستش دارم دلم میخواد باهاش ازدواج کنم تا بتونم کمکش کنم. به من گفته اگه باهش ازدواج کنم همه کارهای خلافش را کلا کنار میذاره. خانواده ام مخالفن. ولی من تصمیمم را گرفتم. آیا شما میتونید به او کمک کنید؟

به نظر می‌رسد شما بیش از او نیاز به کمک دارید. شما با این طرز فکر معیوب، در حال خراب کردن آینده‌ی خود هستید . دوست عزیز، طرف مقابل شما دارای مشکلات جدی و اساسی است و ابراز علاقه‌ی او به شما دلیل موجهی برای ازدواج نیست. هیچ تردیدی نداشته باشید که اگر این ازدواج تحقق پیدا کند در همان هفته‌ی اول پشیمانی وجودتان را می‌گیرد و در آینده هرگز خود را نخواهید بخشید. لطفاً افکار کودکانه را کنار بگذارید. زندگی شما مهم‌تر و ارزشمندتر از آن است که قربانی شوید. بله، من می‌توانم به او کمک کنم، ولی کمک من به او، زمینه را برای ازدواج شما فراهم نخواهد کرد.

سلام. آیا میشه برای درمان اضطراب شدید از هیپنوتیزم استفاده کرد؟ آیا شما هیپنوتیزم انجام میدید؟

سلام. اصولاً برای درمان اختلالات در مرحله‌ی اول از روش‌های درمانی ساده‌تر و کم هزینه‌تر استفاده می‌شود. اضطراب مشکل آنچنان پیچیده‌ای نیست که نیاز به استفاده از هیپنوتیزم باشد و هیچ درمانگری هم در هیچ جای دنیا برای درمان اضطراب از چنین روشی استفاده نمی‌کند. انتخاب روش درمانی مهم‌ترین جنبه‌ی هر اقدام درمانی است که اگر روش درمان درست انتخاب نشود به اتلاف وقت و هزینه می‌انجامد. هر چند ما در کلینیک خود ممکن است برای درمان‌های خاص از هیپنوتیزم استفاده کنیم. لیکن اکیداً به شما پیشنهاد می‌کنم هرگز برای درمان اضطراب در پی هیپنوتیزم نباشید.

سلام من خیلی خوب با دیگران ارتباطببرقرار میکنم, اما خیلی وقتها, یه گفتگو درونی دارم, که توی این گفتگو دعوا ه, سرزنش, غم,غصه شادی و… هم هست, خیلی فکرو خیال دارم مثلا یه اتفاق رو توی ذهنم تداعی میکنم و تا تهش میرم, ازدواج, مرگ, تصادف, موفقیت,… با این مطالبی که گفتم آیا من بیماری دارم

سلام. شما دارای بیماری نیستید، این نشان دهنده‌ی سطحی از اضطراب همراه با رگه‌های خفیفی از وسواس است. این مقدار در حدی نیست که شما را بیمار خطاب کرد اما در حدی هست که شما را اذیت کند و زندگی‌تان را دچار آشفتگی نماید. گفتگوی درونی، انرژی زیادی را از شما می‌گیرد و این تداعیِ افکار، شما را خسته و کلافه می‌کند و به همین دلیل لازم است که با اقدامات درمانی، انرژی خود را برای زندگی واقعی ذخیر نمایید. یادتان باشد که لذت بردن از زندگی حق شماست.

با سلام. ۲۴ سال دارم و در شرف ازدواج هستم. مشاوره‌ی قبل از ازدواج واقعاً تا چه حد در شناخت و انتخاب همسر مفید و مؤثر است؟ راستش من خودم خیلی اعتقادی به مشاوره ازدواج ندارم ولی طرف مقابلم خیلی اصرار میکند.

سلام. در مؤثر بودن مشاوره‌ی ازدواج تردیدی وجود ندارد، لیکن کسی نمی‌تواند شما را مجبور به پذیرش این موضوع کند. شما می‌توانید با پرس و جو از کسانی که یرای مشاوره‌ی ازدواج اقدام کرده‌اند، تأثیر آن را ارزیابی کنید، به شما پیشنهاد می‌کنم اگر خودتان مشاوره‌ی ازدواج را قبول ندارید لااقل برای احترام به طرف مقابل این کار را انجام دهید، البته هیچ شک نکنید که بعد از انجام در یک مرکز معتبر و مشاهده‌ی تکنیک‌های تخصصی که در این زمینه وجود دارد، نظرتان در مورد مشاوره‌ی ازدواج به کلی دگرگون خواهد شد. پیروز باشید.

سلام خسته نباشید من ۳ تا بچه دارم چند وقتی دیگه نمی تونم همش داد می زنم دعواشون می کنم اصلا شادشون نمی کنم باهاشون بازی نمی کنم حتی خودمن دیگه خیلی کم می خندم نمی دونم باید چی کار کنم خیلی خستم

سلام. به احتمال زیاد شما دچار علائم اضطراب و افسردگی هستید. شاید در محیط زندگی ناآرامی زندگی کرده‌اید و انرژی روانی شما صرف مسائل پیچیده‌ی زندگی شده است. به هرحال آنچه مسلم است این است که در زندگی شما مسایلی وجود دارد که شما را آزرده می‌کند و شادمانی را از شما می‌گیرد و شما را خسته می‌کند. این خستگی موجب می‌شود که تحمل بچه‌ها را نداشته باشید و نتوانید به قدر کافی از ارتباط با آن‌ها لذت ببرید. نگذارید این وضعیت ادامه پیدا کند. زیرا به فرسودگی شما منجر می‌شود. بهتر است به کمک یک روان‌شناس علت اصلی مشخص شود و برای آن راه‌حل پیدا شود. بنابراین مراجعه به یک روان‌شناس می‌تواند برای شما بسیار لازم و مفید باشد.

سلام خسته نباشید من یک پسر ۹ ساله دارم که الان در این وضعیت اصلا دیگه درس نمی خونه در صورتی که قبل از کرونا تمام درسهاش عالی بوده نمی دونم چی کار کنم همش از صبح تا شب یا هم درگیریم اخرم بیشتر اوقات نمی نویسه

سلام. این مشکل تنها متعلق به شما نیست، بیشتر خانواده‌ها فعلا درگیر همین مسئله هستند. بچه‌ها به مدرسه نمی‌روند و سیستمی هم که تحت عنوان آموزش آنلاین معرفی شده بسیار ناقص و ناکارآمد است. بنابراین در چنین شرایطی درس نخواندن کاملا طبیعی است. بهتر است با فرزند خود آنگونه که گفته‌اید درگیر نشوید و مشاجره نکنید، زیرا این مشاجره‌ها رابطه‌ی شما را با هم خراب می‌کند و صمیمت بین شما کمرنگ می‌شود. یادتان باشد که فرزند شما بیش از آنکه به درس نیاز داشته باشد، به رابطه‌ی گرم و صمیمی با شما نیاز دارد. چنین رابطه‌ای او را از سایر خطرها حفظ می‌کند. از آنجا که فرزند شما قبل از این درس‌هایش عالی بوده پس جای نگرانی نیست. تلاش کنید رفتار فعلی‌اش را دلیلی برای سرزنش او قرار ندهید. برای چگونه درس خواندن از خودش نظرخواهی کنید و تا آنجا که ممکن است اجازه دهید طبق مدل خودش مطالعه کند. انتظاراتی که از او دارید معقول و متناسب با شرایط فعلی باشد. انتطار نداشته باشید مثل دوران مدرسه درس بخواند. دائم به او تذکر ندهید، همان اندک تلاشی که می‌کند را تشویق کنید و رضایت خود را به او نشان دهید. این دوران به زودی تمام می‌شود، بهتر است صبور باشید.

“با سلام من ۲ سال و نیم هست که با آقایی ۴۲ ساله که او هم از همسرش جدا شده آشنا شدم همان ۲ سال پیش خودش تنهایی برای آشنایی با خانواده من به منزل ما آمد ولی بعدش که قضیه جدی تر شد ادامه نداد و من هم با هاش خداحافظی کردم ولی ایشون با اصرار تمام به من زنگ می زدن و ابراز علاقه می کردن. بالخره ۴ ماهه پیش پس از ۵ ماه که کاملا من قطع ارتباط کرده بودم جوابش را دادم و چند هفته پیش تصمیم گرفتیم با هم ازدواج کنیم و جالب اینکه او درباره همه چیز فکر کرده بود که کجا خونه بگیریم دکور خونمون چطوری باشه و …… در حالیکه من اصلا به این موضوعات فکر نکرده بودم چون باور نداشتم. حالا تا پنجشنبه میشه که بیان خواستگاری یه بهانه پیدا می کنه یه هفته حالش بده. یه هفته فامیلشون میمیره…… همزمان من خواستگار دیگه ای هم داشتم و بهش گفتم و اون با اصرار و گریه و ناراحتی فراوان از من خواست که ردش کنم. اصلا نمی فهمم چرا اینطوری رفتار می کنه نه میزاره من با کس دیگه ای ازدواج کنم نه خودش جلو میاد . من هم تحملم تمام شده و به شدت عصبی و افسرده شدم. لطفا راهنمایی بفرمایید با تشکر”

سلام. به نظر می‌رسد خواستگار شما هنوز در این زمینه به قطعیت نرسیده و هنوز تردیدهای جدی دارد. از آن گذشته او چیزهایی را از شما پنهان می‌کند و جزئیات آن را به شما نمی‌گوید. شما به جای اینکه منتظر بمانید تا او برایتان تعیین تکلیف کند، بهتر است قاطعانه به او صحبت کنید و به او بفهمانید که نمی‌توانید زمان زیادی را منتظر بمانید. در غیر اینصورت ممکن است در آینده برای این وقت‌هایی که در این رابطه صرف کرده‌اید خودتان را سرزنش کنید. به شما اکیدا توصیه می‌کنم با مشاوره با یک روان‌شناس، خودتان را از این بلاتکلیفی رها کنید و طبق مدل‌هایی که او به شما آموزش می‌دهد بهترین تصمیم را در این زمینه بگیرید. علاوه بر آن همیشه در این موقعیت‌ها احتمال‌هایی برای وجود اختلالات خُلقی در طرف مقابل وجود دارد که باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

با سلام ۳۲ ساله ومجرد هستم و میخواهم با خانمی ازدواج کنم دارم که ۱۰ سال از من کوچکتر است. آیا این اختلاف سن مهم است؟

سلام. هیچکدام از ویژگی‌های افراد به تنهایی عامل مهمی در ازدواج نیست. این عوامل در بین سایر ویژگی‌ها معنا پیدا می‌کند. تفاوت سنی را نمی‌توان به تنهایی مورد قضاوت قرار داد. این مقدار تفاوت ممکن است در مورد دو نفر مشکل ساز باشد اما در مورد دو نفر دیگر مشکل ساز نباشد. اگر مشاوره‌ی ازدواج انجام دهید به روشنی متوجه خواهید شد که کدام ویژگی‌ها برای شما مهم و نیازمند توجه است.

“باعرض سلام من فردی هستم که سالهاست از اضطراب هراسی و اضطرابهای اجتماعی وترس از ارتفاع و… رنج می برم . پیش هر روانشناسی که میروم همه میگویند مشکل شما ساده است وبا چند جلسه آمدن به کلینیک مشکل حل می شود ولی هر بار از نظر آنها در درمان پیشرفت کرده اند ولی اضطرابهای من همچنان باقی است.نمی دانم باید چکار کنم از رفتن به کلینیکهای مختلف هم خسته شده ام لطفا راهنمایی ام کنید .”

سلام. اضطراب شما به احتمال زیاد ریشه در سبکهاى زندگى شما و دلایل شخصیتى دارد. اما اینکه با وجود اقدامات درمانى هنوز اضطراب دارید می تواند ناشى از تشخیص غلط، درمان ناکافى یا عدم پیگیرى از جانب شما باشد.

باسلام. من با نامزدم گاهی اصلا حرفی برای گفتن نداریم و اینکه اون کم حرف میزنه و کمتر از من محبت کلامی میکنه برای من آزار دهندست باید چیکار کنیم از چی بگیم که بیشتر باهم صحبت کنیم و ارتباط بیشتر و بهتری داشته باشیم میشه راهنمایی کنید.

سلام. حرف زدن و ابراز محبت از طریق کلام، علاوه بر اینکه تاحدی به ویژگی‌های روان‌شناختی افراد مربوط می‌شود، جنبه‌ی یادگیری و تجربی نیز دارد. این مهارت معمولا در محیط خانواده آموخته می‌شود. اگر کسی در طول زندگی خود، از اعضای خانواده و اطرافیان واژه‌های عاطفی و احساسی نشنیده باشد، به احتمال زیاد خودش نیز در استفاده از آن‌ها احساس ناتوانی می‌کند. یکی از شرایط لازم برای زندگی مشترک، برون‌ریزی هیجانی و ابراز علاقه توسط طرفین است که سهم زیادی در تقویت و پایداری عشق دارد. اگر یکی از طرفین یا هردو، فاقد چنین مهارتی باشند، لازم است که برای حل این مشکل آموزش ببینند و کم‌کم آن را در خود تقویت کنند. گاهی نیز وجود برخی مشکلات خُلقی، مانند افسردگی یا کمرویی موجب کاهش انگیزه‌ی افراد برای حرف زدن می‌شود، که در این صورت نیاز به اقدامات درمانی است. به هر حال به عنوان اقدام اول شما با همسرتان بیشتر صحبت کنید تا در او انگیزه‌ی بیشتری ایجاد شود. همچنین به او بگویید که صحبت کردن به شما آرامش می‌دهد و تمایل‌تان را به او افزایش می‌دهد. با این وجود اگر این اقدامات کارساز نشد، مراجعه به یک روان‌شناس بسیار به شما کمک خواهد کرد.

با سلام. ۲۴ سال دارم و در شرف ازدواج هستم. مشاوره‌ی قبل از ازدواج واقعاً تا چه حد در شناخت و انتخاب همسر مفید و مؤثر است؟ راستش من خودم خیلی اعتقادی به مشاوره ازدواج ندارم ولی طرف مقابلم خیلی اصرار میکند.

سلام. در مؤثر بودن مشاوره‌ی ازدواج تردیدی وجود ندارد، لیکن کسی نمی‌تواند شما را مجبور به پذیرش این موضوع کند. شما می‌توانید با پرس و جو از کسانی که یرای مشاوره‌ی ازدواج به مرکز ما آمده‌اند تأثیر آن را ارزیابی کنید.(به این دلیل می‌گویم مرکز ما، که از کیفیت کار دیگران اطلاعی ندارم)، به شما پیشنهاد میکنم اگر خودتان مشاوره‌ی ازدواج را قبول ندارید لااقل برای احترام به طرف مقابل این کار را انجام دهید، البته هیچ شک نکنید که بعد از انجام آن و مشاهده‌ی تکنیک‌های تخصصی که در این زمینه وجود دارد، نظرتان در مورد مشاوره‌ی ازدواج به کلی دگرگون خواهد شد. پیروز باشید.

با سلام خدمت شما.اگر کسی خیانت کند و شما او را ببخشید ،چه جوری می شه واقعا فهمید که دیگه خیانتی در کار نیست . کسی که از جون مایه گذاشته ،ولی بازم خیانت نصیبش شده باید چه کار کنه؟

سلام دکتر. یک پسر ۴ ساله دارم. مدتی است که شب‌ها توی خواب جیغ می‌زنه و با صدای بلند گریه می‌کنه و نفس نفس میزنه. مثل اینکه از چیزی می‌ترسه. ما در خونه مون مشکلی نداریم که باعث بدخوابی او بشه – خیلی از این موضوع ناراحتم و نمیدونم چکار لازمه انجام بدم. من بعضی شب‌ها کنارش میخوابم. تا ترسش کمتر بشه. در طول روز هیچ مشکلی نداره. آیا لازمه بیارمش شما ببینیدش؟ خیلی از شما سپاسگزارم.

سلام. چیز مهمی نیست و نیاز به هیچ اقدام درمانی هم نیست. این یک رفتار طبیعی در سن ۳ تا ۵ سالگی است و به آن اصطلاحاً وحشت شبانه می‌گویند. کودک وحشت زده از خواب می‌پرد، گریه می‌کند، گاهی به نظر می‌رسد در تاریکی چیزهایی را می‌بیند، اطرافیان را نمی‌شناسد و پس از مدتی به خواب می‌رود و فردای آن روز چیزی از دیشب به یاد نمی‌آورد. تلاش نکنید کودک را آرام کنید، چراغ‌ها را روشن نکنید، با کودک زیاد حرف نزنید، سعی نکنید کودک را به اتاق دیگری منتقل کنید، فردا در مورد اتفاق دیشب از کودک چیزی نپرسید. این وضعیت تا ۷ سالگی نیاز به اقدام درمانی ندارد اما بعد از آن بله.

سلام خسته نباشین مدت زیادیه من نزدیک دوران قاعدگی (حدود ۱۰ روز قبل) به شدت عصبی، پرخاشگر، افسرده میشم یک سره حالت تهاجمی به اطرافیان دارم ، کوچکترین چیزی منو به شدت عصبی میکنه، افسره و ناامید میشم به طوری که حوصله و توان انجام هیچ کاری برام نیست، این موضوع خودم و اطرافیانم رو به شدت کلافه کرده لطفا اگه راهی برای درمان و یا مهار این مشکل دارین بهم بگین

سلام. این موضوع علاوه بر دلایل هورمونی دلایل دیگری نیز می‌تواند داشته باشد. اضطراب، افسردگی، پاسخ‌‌های آموخته شده، عادت، خشم‌های فرو خورده شده و مسایل شخصیتی هر کدام می‌توانند نقش مهمی در بروز آن رفتارها داشته باشد. خوشبختانه برای برطرف کردن مشکل راه‌حل‌های متعددی وجود دارد. ابتدا لازم است توسط یک روان‌شناس ارزیابی شوید تا علت یا علت‌های اصلی مشخص شود و سپس متناسب با تشخیص، درمان مناسب انتخاب شود. در سایت ما، تست‌های مربوط به اضطراب و افسردگی را انجام دهید تا به دید کلی در مورد خود دست یابید و مراجعه به یک متخصص روان‌شناسی را در دستور کار خود قرار دهید. موفق باشید.

با سلام ، حدود ۶ سال هست که وارد رابطه ای شدم و ایشون از من ده سال کوچیکتر هستن ، فردی خودساخته و قابل اعتماد ، بسیار دقیق و باهوش و دارای اطلاعات بسیار زیاد از علم روانشناسی ، ایشون همون روزای اول گفتن قصدشون ازدواجه ومن به خاطر اختلاف سن و این که هنوز برای تصمیم گیری این مساله زوده مخالفت کردم و ایشون سعی کردن که راضیم کنن و گفتن که اصلا با افراد کوچکتر از خودشون هیچ ارتباطی برقرار نمیکنن چون از نظر فکری به ایشون نمیخورن ، بعدها متوجه شدم به واسطه مشاوره ای که به افراد میدن واقعا با نزدیک به صد نفر دختر خانم در ارتباط هستن ( به لحاظ کاری اما خیلی صمیمانه ) بارها اعتراض کردم و قانعم کرد که فقط کاریه ، ارتباط ما با هم خیلی دوستانه و محترمانه س، یعنی حتی یکبار هم ابراز محبت نکردن ایشون و محبتشون رو با انجام کارها نشون میدن و منم بالطبع نتونستم حتی کلامی به ایشون محبت کنم چون واکنش نشون میدن و البته منم در بروز احساسات خیلی مشکل دارم ، چندین بار خواستم راجع به ازدواج با ایشون صحبت کنم اما اجازه نداده ، خودش هم هیچ حرفی نمیزنه ، یکبار با عصبانیت زیاد ازش خواستم جایگاه منو مشخص کنه که گفت هیچ فرقی با بقیه برام نداری ، مدتی ازشون فاصله گرفتم و بعد از یک ماه به علت مسائل کاری تماس گرفتم با ایشون که نشون داد خیلی دلتنگه و بازهم همون رفتار دوستانه ساده رو در پیش گرفت ، مشکل من اینجاست : این رابطه داره طولانی میشه، سن من بالا میره ، اصلا میشه انتظاری از ایشون داشت ؟ درسته ؟ باید صبر کنم تا حرفی بزنه را جع به ازدواج ؟ باید ترکش کنم ( البته که خیلی وابسته هستم و میدونم بابتش خیلی اذیت خواهم شد ) ، در ضمن هر چی زمان میگذره رابطه ما دوستانه تر و ساده تر داره میشه ، یکی دوبار هم که بهشون اطلاع دادم که خواستگار دارم خیلی راحت گفتن ببینشون و تصمیم بگیر ، البته من هم باشم همینو خواهم گفت ، لطفا راهنماییم کنید ، راجع به این مشکل من میتونم ماهها صحبت کنم ….

سلام. شرایطی را که توضیح دادید هرچند چندان مطلوب به نظر نمی‌رسد اما به قدر کافی شفاف و روشن است. شما نمی‌توانید در رابطه‌ای بمانید که طرف مقابل برای ماندن و بودن شما اشتیاقی نشان نمی‌دهد و با انگیزه عمل نمی‌کند. یادتان باشد که وقتی از او می‌خواهید که جایگاه شما را مشخص کند، همه‌ی قدرت و اختیار را یکجا به او سپرده‌اید. در اینصورت شما خودتان را بسیار ضعیف و ناتوان احساس خواهید کرد و همچنین در نظر او نیز بی‌اعتبار خواهید شد. آیا واقعا معتقدید که اگر صبر کنید وضعیت تغییر خواهد کرد. اگر کسی در ابتدای رابطه به شما بگوید که قصدش ازدواج است، به این معنی نیست که واقعا چنین قصدی دارد. شما باید بر اساس شواهد و هوشمندی خودتان عمل کنید نه بر اساس واژه‌پردازی‌های دیگران. مشکل شما وابستگی شماست و اینکه از تصور جدایی در هراسید. به همین دلیل تمایل ندارید که واقعیت شفافی که در مقابلتان است را مشاهده کنید. توصیه می‌کنم بیشتر به خودتان بیندیشید و به مراقبت از خود. در صورت نیاز به توضیحات بیشتر، می‌توانیم حضوری صحبت کنیم و تصمیم‌های لازم را بگیریم. بدرود.

سلام وقت بخیر… پدر و مادر من حدود ۷ ساله جدا شدن یک برادر ۲۲ ساله مجرد دارم که رابطه خیلی خوبی با هم داریم..من در دوران عقد هستم و دو ماه دیگه مراسم عروسیمه. الان برای مادر من خواستگار مناسبی پیدا شده و مادرم قصد ازدواج با ایشون رو داره. اما ایشون شرط رو بر این گذاشتن که برادرم با اونها زندگی کنه و تامین مخارج برادرم رو هم قبول کردن (البته برادر من شاغله و برای مخارج شخصیش مشکلی نداره و همین الان هم کمک خرج خونه هستش) برادرم از این خواستگاری اطلاعی نداره و اصلا نمیدونم چ جور باهاش صحبت کنم مادرم زن منطقی نیس و حتی تهدید کرده که اگه نذاره من ازدواج کنم و با شرایط کنار نیاد باید جلوی همه تعهد بده منو تا اخر عمرم نگه داره حتی اگه ازدواج کرده باشه منم باید نگه داره و خرجم رو بده) من روحیات برادرم رو میشناسم .. پسر عاطفی و حساسی هستش.. و وابستگی مطلق به من داره چون خودم بزرگش کردم و همه کاراشو کردم.. از همین الان بابت ازدواج من و رفتن من از این خونه خیلی ناراحته و همش تو خودشه .. کلا اگر من خونه نباشم با مادرم حرف هم نمیزنه چون منطق و رفتارش رو قبول نداره الان من باید چکار کنم باهاش چ جوری حرف بزنم اصلا ازدواج مادرم درسته؟ زندگی کردن برادرم با اونا درسته؟ این مساله مثل کابوس شده برام و بقدری ذهنمو درگیر کرده که مدام سر درد دارم اینم بگم که مادرم مثل سابق توانایی کار کردن رو نداره و همش میگه دیگه نمیتونم کار کنم پس کی اجاره خونه و قسط ها رو بده میشه راهنمایی کنین تصمیم درست چیه

سلام. در اینکه ازدواج حق اساسی مادر شماست، تردیدی نیست، اما اینکه این ازدواج درست است یا نه نیاز به ارزیابی‌های دقیق دارد. از طرفی اگر بررسی‌ها نشان دهد که این ازدواج درست است، به نظر نمی‌رسد زندگی برادر شما با مادرتان بعد از ازدواج انتخاب درستی باشد. وابستگی برادر شما و غیرمنطقی بودن مادرتان، موضوع را پیچیده می‌کند. اگر در مورد درستی ازدواج مادرتان اطمینان دارید و همچنین در مورد صلاحیت شخص خواستگار و انطباق آن‌ها با هم مطمئن هستید، باید موضوع را با صراحت به برادرتان بگویید. نگران واکنش‌های غیرمنطقی او نباشید و زیر بار وابستگی او نروید. اما از آنجا که این یه موضوع ظریف و حساس است و ممکن است تا حدی به برادرتان آسیب‌ عاطفی وارد شود، اگر به کمک یک روان‌شناس این کار را انجام دهید خیلی بهتر است. همچنین اکیدا توصیه می‌کنم که مادرتان نیز قبل از پاسخ قطعی به طرف مقابل، از او بخواهد که با هم مشاوره ازدواج انجام دهند تا احتمال هرگونه خطا در تصمیم‌گیری کاهش یابد. موفق باشید.

من همیشه وقتی در یک فضای بسته یا محیط خیلی کوچیک قرار میگیرم دچار وحشت می شم و خیلی می‌ترسم. و باید هر طور شده اونجا را ترک کنم. مثلاً اگه توی اتاق برم و در بسته بشه وحشت میکنم. پدر و مادرم خیلی منو سرزنش میکنن دوستام به من میگن ترسو. یک دفعه پیش یک روانشناس رفتم و او راههایی را به من آموزش داد تا بتونم بر ترسم غلیه کنم ولی هرکاری کردم نشد یعنی نتونستم. این مشکل زندگی منو خراب کرده و نمی‌تونم کارام را درست انجلم بده، خیلی جاها را نباید برم گوشه گیر شدم، نمیدونم چکار کنم. لطفا‌منو راهنمایی کنید، متشکرم.

شما دارای اختلال Claustrophobia هستید. حدود ۵ تا ۷ درصد مردم دنیا به این مشکل دچارند. هسته‌ی اصلی این اختلال رگه‌های پنهان اضطراب است. درمان آن بسیار راحت است لیکن اغلب بیماران برای درمان اقدام نمی‌کنند. گفته‌اید قبلاً راه‌هایی به شما آموزش داده شده تا بر ترس خود غلبه کنید، این روش‌ها هرگز جواب نمی‌دهد زیرا مشکل فرد ریشه در اضطراب‌های بنیادی دارد و نمی‌توان از فرد انتظار داشت که بر ترسش غلبه کند، تجربه نشان داده که این روش‌ها حتی مشکل را تشدید می‌کند. در پروتکلِ درمانی این اختلال، یکی از حلقه‌ها(نه همه)، درمان دارویی است.

سلام آقای دکتر من شهریور پارسال با یه پسر وارد رابطه شدم رابطه خوبی داشتیم بعد از چند ماه بهونه گیر شد و رابطمون تموم شدکه بعد از چند روز فهمیدم دوست دختر قبلیش برگشته من خیلی التماس کردم که بمون و این حرفا ولی گفت نه و یه بحث هایی بینمون شد که گفت هیچ وقت برنمیگردم پیشت ولی بعد از چند ماه برگشت و گفت منو ببخش هیچ کس برا من تو نمیشه و تو با بقیه فرق داری گفت من تو رو ول کردم چون فکر میکردم دوست دختر قبلیم تکیه گاه خوبیه ولی فهمیدم تو فرق داری خریت کردم ولت کردم و خلاصه دوباره اوکی شدیم ولی بعد از ۱ماه با دوستم بد حرف زد و من از دوستم طرفداری کردم کات کرد گفت نمیتونم تو جمعی باشم که منو نمیخوان هرچی گفتم اینطوری نیست تو کتش نرفت پیش دوستاش گفته بود دنبال بهونه بودم ولی دلیلی نداشت دنبال بهونه باشه چون نه کسی تو زندگیش بود نه دنبال کسی بود اینو مطمئنم بعدشم خودش خواست برگرده کسی مجبورش نکرده بود حتی به دوستاشم گفته بود پشیمونم دوستاشم باورشون نمیشد نمیدونم چرا رفت گفت دیگه برنمیگردم ولی اون دفعه هم همینو گفت ولی برگشت دوستاش میگن دوباره پشیمون میشه ولی من مطمئن نیستم آقای دکتر به نظرتون دوباره برمیگرده ؟؟؟من چیکار میتونم بکنم که برگرده؟؟؟؟میدونم من و اون به درد هم نمیخوریم ولی میخوام دوباره برگرده اگه میشه کمکم کنید لطفا حتی اینم بگم من چند روز دیگه تولدمه به دوستش گفته بود میخوام براش تولد بگیرم و تو فکرشم ولی نمیدونم چرا یهو اینطوری شد

سلام. به نظر می‌رسد طرف مقابل شما، تمرکز کافی روی این رابطه ندارد. در این صورت باید مراقب باشید تا از لحاظ عاطفی درگیر نشوید. نمی‌شود به کسی که رابطه‌ را بطور ناگهانی قطع می‌کند و رفتارش قابل پیش‌بینی نیست، چندان امیدوار بود. اینکه شما دوست دارید که او برگردد، بیانگر این است که شما احساس خوبی به او دارید و این چیز بدی نیست. اما شما نمی‌توانید روی کسی که دایم در حال رفت و برگشت است حساب کنید. زیرا این رفتارها شما را سردرگم می‌کند. کاری که شما باید انجام دهید این است که دلیل اصلی رفتارهایش را بدانید. اگر او هنوز درگیر رابطه‌ی قبلی‌اش هست، بهتر است او را به حال خودش بگذارید تا تصمیم نهایی را بگیرد. همچنین گفتن اینکه تو با همه فرق داری، کمکی به شما نمی‌کند، بهتر است روی رفتارش متمرکز شوید تا حرف‌هایش. علاوه بر آن شما باید مشخص کنید که از این رابطه چه می‌خواهید و هدف نهایی‌تان چیست. اگر یکی از اهداف شما ازدواج است بهتر است به کمک یک متخصص درمورد اینکه شما به هم می‌خورید یا نه، ارزیابی‌های لازم را انجام دهید. موفق باشید.

سلام خسته نباشین آقای دکتر من با یه پسر رابطه دوستانه داشتیم که من حس خوبی بهش پیدا کردم و بعد کات کردیم و دوباره برگشت و دوباره کات کردیم به نظرتون دوباره میاد؟؟من چیکار میتونم بکنم که بازم باهم باشیم؟؟میشه کمکم کنید میدونم عاقلانه نیست رابطه دوباره من و اون ولی من میخوامش اگه میشه راهنمایی کنید و بگین ایا میاد یا نه

سلام. شما هیچ اطلاعات روشنی در زمینه رابطه‌تان و دلایل کات شدن نداده‌اید. چگونه انتظار دارید که آمدن یا نیامدن طرف مقابل را پیش‌بینی کنیم؟

سلام. من در سایت شما مطلبی را در مورد تحریک الکتریکی مغز خوندم که برام خیلی جالب بود. سوالم اینه که آیا این روش بی خطره؟ من مدت طولانیه که افسردگی دارم آیا این روش می تونه کمکی به من بکنه. ممنون.

سلام. تحریک الکتریکی مغز یکی از روش‌های جدید و به روز درمان در دنیاست و روز به روز هم در حال توسعه است. این روش درمان نه تنها بسیار اثربخش و موثر است که خیلی زود هم نتیجه می‌دهد. هیچگونه خطری برای این درمان وجود ندارد و بخصوص اگر توسط درمانگر متخصص انجام شود، شما را شگفت‌زده خواهد کرد. بدرود.

سلام. من یک پسر ۷ ساله دارم که خیلی پرتحرکه فکر کنم بیش فعاله. میخوام بدون دارو کمکم کنید تا خوب بشه. دوست ندارم دارو بخوره.

سلام. اولین شرط یک درمان موفق عدم تعیین شرط و شروط برای درمانگر است. شما نباید در مورد مصرف دارو حساس باشید. اگر مشکل فرزند شما نیاز به درمان دارویی داشته باشد، عدم استفاده از آن جز اتلاف وقت نتیجه‌ی دیگری نخواهد داشت. البته امروزه روش‌های درمانی خوبی برای کم کردن سهم دارو وجود دارد. مثلا برای کودکان بیش‌فعال، درمان از طریق نوروفیدبک تاثیرات خوبی می‌تواند داشته باشد. پیشنهاد میکنم شما تصمیم را به عهده‌ی متخصص بگذارید. اگر مشکل فرزندتان بدون دارو درمان‌پذیر باشد ما اصراری به استفاده از دارو نداریم و اگر نیاز به دارو باشد شما اصرار به عدم مصرف دارو نداشته باشید. بدرود.

سلام اقای دکتر من پدر و مادرم نمیزارن با دوستام برم بیرون و اون جوری که میخوام باشم همش میگن زشته و کار درستی نیست نمیدونم چیکار کنم خسته شدم میشه کمکم کنید؟

سلام. متاسفانه این موضوع در فرهنگ ما شایع است و تعداد قابل توجهی از افرادی که در گروه سنی شما هستند همین مشکل را دارند. این موضوع ریشه فرهنگی دارد و ناشی از برخی باورها و ترس‌های والدین است. البته همه‌ی این ترس‌ها و باورها اشتباه نیستند، اما مشکل اینجاست که باورهای درست و نادرست با هم ادغام شده و تفکیک آن برای بسیاری از والدین، سخت است. در این مواقع بهترین کار این است که شما با آن‌ها گفتگو کنید و علت اصلی نگرانی‌شان را پیدا کنید و در زمینه‌ی آن نگرانی‌ها به گونه‌ای اطمینان آن‌ها را جلب کنید. همچنین اگر آن‌ها قبلا رفتاری از شما دیده‌اند که نسبت به آن حساس شده‌اند، بهتر است با تغییراتی که در خودتان ایجاد می‌کنید حساسیت آن‌ها را کم کنید. با این وجود، تجربه‌ی ما نشان داده است که وقتی ما با والدین گفتگو می‌کنیم و به آن‌ها در این زمینه‌ها آموزش می‌دهیم تغییرات اساسی در نگرش و رفتارشان ایجاد می‌شود. اگر احساس کردید که خودتان با گفتگو نمی‌توانید شرایط را تغییر دهید، مراجعه به یک روان‌شناس را به آن‌ها پیشنهاد دهید. بدون تردید نتایج شگرفی خواهد دید. موفق باشید.

سلام. من پرخوری شدید دارم. بارها به متخصص داخلی و تغذیه مراجعه کرده ام ولی تغییر نکردم. لطفا راهنمایی کنید.

سلام. بسیاری از پرخوری‌ها جنبه‌ی روان‌شناختی دارد. به خصوص وقتی افراد بیش از اندازه احساس پوچی و خلاء درونی کنند ناخودآگاه به پرخوری روی می‌آورند تا این خلاء را با ماده پُر کنند. علاوه بر آن، درصد قابل توجهی از پرخوری‌ها با درجات متنوعی از اضطراب و افسردگی همراه هستند. درمان آن بسیار ساده و سریع است. امروزه روش‌های جدیدی برای درمان پرخوری وجود دارد که بسیار زود به نتیجه می‌رسد. البته قبل از اقدام به درمان روان‌شناختی، باید آزمایش‌های پزشکی وجود هرگونه عامل جسمی را رد کرده باشد.

آیا اگه کسی بخواد هیچوقت ازدواج نکنه و تا آخر عمر مجرد بمونه اشتباهه؟

شیوه‌ی زندگی هر کس مربوط به خود اوست و خود اوست که تصمیم می‌گیرد که چگونه و با چه کیفیتی زندگی کند. اما مهم این است که هرکس برای چگونه زیستن چه دلایلی دارد و می‌خواهد به چه نتایجی برسد، بنابراین هیچکس نمی‌تواند به شما بگوید که ازدواج کنید یا مجرد بمانید، این شما هستید که برای زندگی خود تصمیم می‌گیرید. اما اگر در مورد تصمیم‌های خود تردید دارید، می‌توانید دلایل خودتان را برای تصمیم‌ها بیان کنید تا در مورد آن‌ها گفتگو کنیم. از گفتگو با کسانی که با سلایق شخصی خود، برای زندگی شما نسخه می‌پیچند بپرهیزید. پیروز باشید.

سلام. اتاق خواب کودک را از چه سنی باید جدا کرد؟

سلام. این موضوع بسیار وابسته به فرهنگ است. به عنوان یک قاعده‌ی کلی اتاق خواب کودک را می‌توان از ماه دوم تولد جدا کرد مشروط به اینکه آموزش‌های لازم به مادر داده شود که چگونه این کار را انجام دهند و مراقبت‌های کودک را در طول شب چگونه انجام دهند. جدا کردن اتاق کودک نه تنها اختلالی در رشد کودک ایجاد نمی‌کند باعث تسریع در جنبه‌های رشد عاطفی نیز می‌شود.

سلام آقای دکتر. من یک فرزند عقب مانده ذهنی دارم. امسال ۸ ساله شده. سال گذشته او را مدرسه نگذاشتیم. امسال هم هنوز برای مدرسه رفتنش کاری نکردیم. به نظر شما میتونه به مدرسه بره؟ من حاضرم هر چقدر لازم باشه براش خرج کنم و معلم خصوصی بگیرم ولی آیا میتونه یاد بگیره؟ ممنون از لطف شما.

سلام. این اختلال طیف وسیعی دارد. بدون ارزیابی بالینی او نمی‌توان در مورد یادگیری‌اش در مدرسه نظر داد. درمانگر او که تا امروز زیر نظر او کار کرده به راحتی می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد. با این وجود اگر تا به حال تست‌هایی از او گرفته‌اید، به خصوص Wisc-R یا Wisc-4 نتایج آن را اسکن کرده و ارسال کنید تا نظر خود را اعلام کنم. همچنین دانستن این موضوع خیلی مهم است که با این اختلال نارسایی‌های دیگری نیز حتی به صورت نهفته همرا است یا نه. چون اغلب کودکانی که درجه اختلال در آن‌ها از حد آستانه فراتر می‌رود دارای اختلال چند وجهی هستند.

سلام آقای دکتر خسته نباشید من پدرم خیلی حساسه و نمیخواد من بیرون کار کنم به هیچ وجه و اصلا اهل مشاوره رفتن هم نیست و خودم خیلی دوس دارم زندگیم خوب شه و نظر شما با کار آنلاین شاپ چیه؟کار اینترنتی انجام بدم و درآمد اینترنتی داشته باشم کلا رو هنه چیه من حساس بابام نمیدونم واقعا باید چیکار کنم بعد به کسی هم علاقه دارم ۱سال و ۶ ماهه باهمیم اما اون یهو سرد شده و محل نمیزاره و همش داره دوری میکنه میخوام ی اتفاقی بیفته خودش بیاد سمتم و درست شه اخلاقش واقعا به راهنمایی نیاز دارم لطفا راهنماییم کنید ممنونمم

سلام. قبل ز اقدام به هر کاری، باید شرایط کلی آن کار را بخوبی بسنجید و مشخص کنید که آیا آن کار با ویژگی‌های شما همخوانی دارد یا نه. همچنین باید مشخص کنید که به ازای وقت و انرژی که برای انجام آن کار می‌گذارید، چه چیزی قرار است به دست آورید. حساسیت پدرتان، چیز عجیبی نیست و ممکن است در فرهنگ ما حتی شایع هم باشد، اما بهتر است دقیقا بدانید که پدرتان به چه چیزهایی حساس است و در آن زمینه به او اطمینان دهید. در مورد رابطه‌تان، علت سردی طرف مقابل را باید حدس بزنید، اما لازم نیست کاری در این زمینه انجام دهید. او اگر شما را دوست داشته باشد خودش برای حل مشکل با شما صحبت خواهد کرد. شما نباید زفتار اصرارگونه داشته باشید ، زیرا این رفتارها وضعیت را بدتر خواهد کرد و او را به عقب خواهد راند. سعی کنید رفتارتان خیلی عادی و معمولی باشد. در این مورد اگر لازم شد می‌توانید در یک جلسه‌ی حضوری موضوع را دقیق‌تر بررسی کنیم و راه‌حل‌های ممکن را پیدا کنیم. موفق باشید.

سوالهای اولیه ای که ازخواستگار میشه چیست؟

سلام. این یک روش ناکارآمد است که چند سؤال را از قبل آماده کنیم و از خواستگار بپرسیم. اصولاً سؤال منجر به شناخت نمی‌شود. زیرا طرف مقایل می‌تواند هر سؤال را هر جوری که دوست داشته باشد پاسخ دهد. در روش‌های نوینِ ارزیابی، بیشتر به جنبه‌های رفتاری و احساسی توجه می‌شود و به افراد آموزش داده می‌شود که چگونه از روی مؤلفه‌های رفتاری که در طرف مقابل می‌بینند و مؤلفه‌های احساسی که در خودشان وجود دارد، موقعیت را ارزیابی کنند. پیشنهاد می‌کنم به جای پیدکردن سؤال، شیوه‌های علمی را آموزش ببینید و گرنه بعدها خواهید فهمید که آن سؤال‌ها چقدر گمراه کننده بوده است.

سلام. آیا کسی که افسردگی شدید داره فقط باید دارو بخوره تا خوب شه؟

سلام. نوع و شدت اختلالات بسیار متنوع است. درمانگر روش درمانیِ خود را با توجه به عوامل مختلفی انتخاب می‌کند. علاوه بر آن سن، جنسیت، هوش، تحصیلات و ویژگی‌های فردی نیز در انتخاب روش درمان مؤثرند. یک روش درمان ممکن است رفتاری، شناختی،دارویی و یا ترکیبی از آن‌ها باشد. افسردگی نیز از این قاعده مستثنا نیست. بنابراین نمی‌توان گفت که برای درمان افسردگی شدید فقط دارو درمانی روش اصلی است. این روان‌شناس است که با توجه به عوامل متعدد، بهترین روش درمان را انتخاب می‌کند.

سلام آقای دکتر من همونی هستم که گفتم عشقم رفته آیا برمیگرده یا نه خواستم بگم چیکار کنم که فکرم آروم بشه چون واقعا افکارم رو بهم ریخته همش با فکر و یاد اون زندگی میکنم

سلام. به هر حال وقتی یک دلبستگی عاطفی به وجود می‌آید، انسان را به شدت درگیر می‌کند. می‌دانم که شما این روزها را خیلی سخت و سنگین سپری می‌کنید و انرژی زیادی را صرف کنار آمدن و تحمل می‌کنید. اما به احتمال زیاد با گذشت زمان نوع نگاه شما به این موضوع فرق خواهد کرد و خواهید فهمید که کسی که به این راحتی شما را ترک کرده، چندان لایق ماندن نبوده است. ولی اگر احساس می‌کنید که خیلی کلافه و به هم ریخته هستید پیشنهاد می‌کنم یک جلسه حضوری تشریف بیاورید تا موضوع را بررسی و راهکارهای درمانی را انتخاب کنیم.

با سلام و قدردانی از شما. من وسواس شدید دارم. احساس میکنم همه چیز کثیفه. هر چیزی را باید چندین دفعه بشورم ولی باز هم فکر میکنم تمیز نشده. بیرون از خونه به هیچ چیز نمیتونم دست بزنم. خیلی عذاب میکشم. هنوز ازدواج نکردم ، برای همین مشکلم میدونم ازدواجم هم دچار مشکل میشه. اگه ممکنه منو راهنمایی کنید.

سلام. شما خودتان مشکل خودتان را خوب می‌شناسید و خوب هم می‌دانید که این مشکل چقدر شما را آزار می‌دهد، لیکن اقدامی برای درمان انجام نمی‌دهید. اختلال وسواس را می‌توان با اقدامات تخصصی درمان کرد. هرچند وسواس شما از نوع شدید است اما به این معنا نیست که راهی برای از بین بردن آن وجود ندارد. خودتان را بیش از این اذیت نکنید و بدون اتلاف وقت به روان‌شناسی که مورد تأیید خودتان است مراجعه کنید. بزودی درمان خواهید شد.

لطفاً آدرس و شماره تلفن مطب را برایم ایمیل کنید.

در پایین صفحه‌ی اصلی همین سایت در قسمت “تماس با ما” .

من زیاد خواب می بینم که دارم از بلندی می افتم. ایا این نشونه یک مشکل یا بیماری هست؟

سلام من . . . . ۱۸ ساله هستم در شهریور با یه پسر آشنا شدم اویل دوستی هیچ حسی بهش نداشتم تا بعد از چند وقت نسبت بهش حس پیدا کردم و عاشقش شدم واقعا من عاشقش شدم بعد از چندماه کات کردیم و بعد فهمیدم با یه دختر دیگه تو رابطس بعد الان کات کردن از جدایی من و اون سه ماهه گذشته ولی من عاشقشم و شب و روزم اون شده حس میکنم اونم من و دوست داره عید بهش پیام دادم و عید رو بهش تبریک گفتم و عادی جوابمو داده حس میکنم دو دله بهم گفت من به خاطر اینکه رفتی همه چیز رو به دوست دخترم گفتی ازت ناراحتم بعد الان میخوام بدونم برمیگرده یا نه؟اخه خیلی دوستش دارم و نمیتونم فراموشش کنم

سلام. وقتی رابطه‌ای بعد از مدتی کات می‌شود به این معناست که این رابطه ظرفیت‌های لازم را برای ادامه نداشته است. ممکن است شما هنوز احساس زیادی به او داشته باشید ولی دفاع از این عشق و ماندن در خیال او کار بی‌نتیجه‌ای خواهد بود. به خضوض وقتی طرف مقابل با شخص دیگری وارد رابطه شده، حتی اگر برگردد به نتایج امیدوار کننده‌ای نخواهید رسید. موفق باشید.

با سلام من یکی دو سال پیش به روانپزشکم‌ که یک مرد بود وابسته‌ شدم و ایشون همون موقع درمان رو قطع کردن اما من هنوز به ایشون فکر میکنم و حتی بعضی شبها‌ کابوس ایشون زو میبینم لطفا راهنمایی‌ کنید سپاس…

سلام. وابسته شدن به درمانگر یک اتفاق نسبتا شایع است و نشانه‌ی نامطلوبی نیست. در این مواقع، درمانگر نباید درمان را قطع کند و فرد را بی‌پناه رها کند. بلکه باید به بیمار کمک کند که آرام آرام از این وابستگی رهایی یابد و بتواند مستقل به زندگی ادامه دهد. قطع کردن درمان، یک ضربه‌ی روانی جدید است که ممکن است خارج از تحمل فرد باشد. بهتر است کمی به خودتان کمک کنید تا ذهن‌تان فاجعه‌سازی نکند و اگر همچنان تحت فشار بودید ادامه‌ی درمان را زیر نظر یک روان‌شناس دیگر (نه روان‌پزشک) پیگیری کنید. موفق باشید.

سلام،سپاس از اینکه می تونید با راهنمایی تون کمکم کنید،دختری هستم مجردکه به تازگی وارد ۴۰ سالگی شدم، دو ساله با پسری آشنا شدم که ۵ سال از من بزرگتره اون پسر کار و درآمد بالایی داره خانواده شون هم وضع مالی خوبی دارن اما وضع مالی من و خانواده ام اصلا خوب نیست و به زور امورات زندگیمون می گذره از همون اوایل آشنایی مون، طوری با من برخورد کرد که سربسته به من فهموند که قصدش ازدواج نیست اما من با خودم گفتم انقدر بهش خوبی می کنم که مایل به ازدواج بشه تو این مدت که با هم دوستیم خیلی خیلی کم با هم اختلاف نظر داشتیم و همیشه در کنار هم آروم بودیم من همیشه سعی کردم بهش محبت کنم و هواش و داشته باشم چون واقعا دلم می خواست یه زندگی تشکیل بدم و از برزخ مجردی خلاص شم متاسفانه طبق میل اون ما با هم رابطه هم برقرار کردیم چند باری راجع به ازدواج باهاش صحبت کردم و بهش گفتم اگه قصدت ازدواج نیست نباید رابطه هم داشته باشیم ولی اون یه جوری منو راضی و قانع کرد که نفهمیدم چطور دارم به دوستی مون ادامه می دم حالا مشکل اینجاست که بیش از یک ساله من دارم یکی از مغازه های اون آقا رو مدیریت می کنم و می چرخونم انقدر صادقانه و خوب کار کردم و وقت گذاشتم براش که اون مطمینه که هیچ کس نمی تونه مثل من اونجا کار کنه طوری که وقتی یه بار گفتم دیگه از این کار خسته شدم و نمی خوام بیام گفت پس باید مغازه رو جمعش کنیم و این وسط سه چهار نفر و بیکار کنیم البته حقوق خودم هم از این کار خوبه و بد نیست الان موندم تو یه دو راهی وحشتناک از طرفی می دونم که آینده مشترکی با او نخواهم داشت از طرفی هم این کار و نمی تونم از دست بدم چون هر جا کار کنم نصف این حقوق را هم نخواهم داشت و راضی به بیکاری چند نفر نمی تونم بشم از طرفی هم جدیدا دارم یه چیزهایی می بینم که حالم و بد می کنه مثل اینکه رو صورتش جای رژ لب می بینم ضمنا اون آقا یه همکار خانم داره که حداقل ۱۵ سال از خودش کوچکتره و مدام حرف اون و می زنه و از اون تعریف می کنه حتی وقتی تو خلوت خودمون هستیم مدام از اون می گه حتی می گه دلم براش تنگ شد بزار یه زنگ بزنم ببینم چه می کنه ازتون می خوام راهنمایی م کنیم واقعا این شخص و کنار بگذارم و دنبال یه کار جدید و یک فرد جدید تو زندگیم برم یا بمونم ببینم تقدیر و سرنوشت نهایتا چه با من می کنه ضمنا این رو هم بگم که خانواده ی خودم به لحاظ عاطفی بسیار بسیار سرد هستن و واقعا جایی نیستن که بهشون پناه ببرم خیلی وقت ها برای فرار از خانواده بیشتر به سمت این آقا امدم و به خواسته هاش تن دادم لطفا کمکم کنید که چه کنم ؟؟؟

سلام. شما در موقعیت سختی قرار دارید و بدون تردید مجبورید انرژی روانی زیادی را صرف کنید. دلبستگی که در این مدت در شما ایجاد شده، انتخاب درست را برایتان بسیار دشوار می‌کند. به نظر می‌رسد شما از ابتدا موضع نادرستی در این رابطه اتخاذ کرده‌اید، مثلا شما نمی‌دانسته‌اید که نمی‌توان با محبت، کسی را دلبسته‌ی خود کرد. تلاش‌هایی که برای خوب بودن و مهربان بودن کرده‌اید فقط شما را خسته و طرف مقابل را اشباع کرده است که هر دو به ضرر یک رابطه‌ی متعادل است. چیزی که روشن است این است که چون او در این رابطه، موضع ازدواج ندارد، شما باید بدون تعلل از رابطه خارج شوید حتی اگر دلبسته شده باشید و او را دوست داشته باشید. زیرا دوست داشتن، دلیل خوبی برای تحقیر شدن نیست. از طرفی چون از کار خود و حقوق خود راضی هستید، فعلا بهتر است که شغل خود را برای مدتی حفظ کنید. بعد از آن مدت، اگر احساس کردید که فضا برایتان سنگین است، مجبورید به شغل جدید فکر کنید. چون این شرایط شما را کلافه و خسته کرده است، توصیه می‌کنم که این مراجل را به کمک یک روان‌شناس طی کنید. به احتمابل زیاد شما دارای سطح بالایی از اضطراب هستید که نیاز به درمان دارد. پیروز باشید.

سلام آقای دکتر. می‌خواستم بدونم واقعا نوروفیدبک رو آدم تاثیر داره؟ یعنی با نوروفیدبک میشه مشکلات آدم حل بشه؟ ممنون از شما.

سلام. نوروفیدبک یک روش درمانی هوشمندانه و مبتنی بر تکنیک‌های یادگیری و شرطی‌سازی است. این روش در مورد برخی اختلالات به شدت موثر و در مورد برخی اختلالات به شدت بی‌اثر است. بنابراین خیلی مهم است که درمانگر شما در این زمینه تخصص داشته باشد که بتواند بر اساس مورد تشخیص دهد که این روش درمانی را در مورد چه کسانی و چه اختلالاتی به کار بگیرد و در مورد چه کسانی به کار نگیرد. موفق باشید.

سلام خسته نباشین من مدتیه که دقیق نمیتونم بگم چند وقته خیییییلی پر حرف شدم مدام حرف میزنم از هر دری.. با جزئات دقیق.. نقل قول ها رو دقیق و مو به مو.. توضیح زیاد… اطرافیان خسته شدند از این موضوع ولی واقعا نمیتونم کنترل کنم حتی یه وقتا موضوع کم میارم عادی ترین مساله زندگیم رو هم شروع میکنم واو به واو توضیح دادن برای مخاطبم.. از طرفی مدام ذهنم شدید درگیره مدام فکر میکنم.. یه وقتا فوری فکرمو با دیگران مطرح میکنم.‌ خوابم بهم ریخته.. خیلی سبک میخوابم و با کوچکترین صدایی با استرس از خواب میپرم.. به شدت کاهش وزن داشتم تو این یکی دو ماه و اشتهام رو کاملا از دست دادم.. میشه یه راه حل بهم بگین.. مخصوصا در مورد کنترل زیاد حرف زدنم. ممنونم

سلام. وقت بخیر. توضیحات شما نشان می‌دهد که به احتمال زیاد شما دارای اضطراب هستید و این اضطراب در شما تولید وسواس‌ کرده است. اتفاقات محیطی گاهی در ایجاد این وضعیت نقش دارند و همچنین ممکن است زمینه‌های ارثی نیز داشته باشد. متاسفانه اضطراب پیشرونده و خیلی آزار‌دهنده است. به هر حال باید اضطراب شما درمان شود. برای مدتی ورزش کنید و از وارد شدن به موضوعات پر تنش بپرهیزید. قبل از خواب دوش آب ولرم بگیرید. اگر علائم همچنان باقی ماند باید برای اقدامات درمانی مراجعه نمایید. مشکل شما با روان‌درمانی کوتاه‌مدت به خوبی برطرف خواهد شد. موفق باشید.

اسلام دختر من خیلی گریه و بهانه گیری داره و مدام در طول گریه هاش میگه مامان بغلم کن، اما وقتی میخوام بغلش کنم از شدت ناراحتی نمیزاره و پرخاش میکنه مدام میگه با من مهربون باش بغلم کن، در صورتیکه من باهاش مهربون بودم و گمون نکنم کمبود محبت داشته باشه در ضمن باخودش زیاد سرگرم نمیشه و مدام ب من و پدرش میگه با من بازی کنید تازه۴سالش شده، چ باید بکنم، ممنون

سلام. هرچند کودکان در فاصله‌ی بین ۳ تا ۵ سالگی دچار علائم خاص می‌شوند که نیازی به هیچگونه پیگیری نیست، اما علایمی که در دختر شما وجود دارد به دلیل متناقض بودن نیاز به پیگیری و بررسی دارد. البته نباید از این بایت نگران باشید. بررسی صرفا به این خاطر است که اگر موضوع مهمی وجود داشته باشد خیلی زود تشخیص دهیم و از شدت یافتن آن جلوگیری کنیم. در کودکانی که استرس محیطی را تجربه کرده‌اند این علایم معمولا به وجود می‌آید اما اگر کودکی بدون وجود استرس محیطی دچار این علائم شود، الزاما باید علت آن مشخص شود تا تحت کنترل قرار گیرد. سایر ویژگی‌های کودک نیز مثل سطح هوش، بیش‌فعالی، میزان کابوس‌های شبانه و ویژگی‌های ژنتیکی بسیار مهم هستند که باید به دقت ارزیابی شود. به هر حال معاینه دخترتان توسط یک روان‌شناس اولین اقدام ضروری است. موفق باشید

سلام من از یه آقا پسری حدود یک سال و نیم پیش خواستم به من دیگه پیام نده! خودم الان پشیمونم ولی اونموقع دلیلم منطقی بود. ایشون و بنده اصلا با هم ارتباط دوستانه نداشتیم بلکه یه مدت کوتاه ارتباط کاری مشترک داشتیم که الان یک سال و نیم هست که هممدیگرو ندیدیم. ولی من چون به ایشون علاقه داشتم انتظار داشتم و فکر می کردم ایشون هم به من این حس رو داره و دوس داشتم حس مشترکشو زود بگه، اما ایشون به صورت جدی یا شوخی به همه و من توی حرفاشون می گفتن که حالا حالا ها قصد ازدواج ندارن. دلیلشون هم این بود که دختر خوب پیدا نمیشه. من هم نمی خواستم با وجود اینکه دوسش دارم وارد رابطه عمیق دوستانه بشم ، البته یه سری دیگه دلایل دیگه هم داشتم به همین دلایل ازشون خواستم با من در ارتباط نباشن و به من تلگرام نده. یه چند وقتیه فکرم با دیدن عکسای تلگرام و اینستاگرامش مشغول شده دوس دارم با هم باشیم اما نمی دونم چی کار باید کرد، لطفا راهنماییم کنید. متن زیر متنی است که ازشون خواستم به من پیام نده. سلام، ضمن تشکر از ….‌‌‌‌‌‌‌‌………………….. یه درخواستی از شما داشتم. اگر امکانش هست لطفا دیگر برای من پیام نفرستید. دلیلش کاملا شخصی است و هیچ ربطی به شخص شما یا اشخاص دیگر ندارد. با تشکر که بعد از این پیام از ایشون پیامی نیومد، فقط در تلگرامشون متنی گذاشتن با این شرح که رازی در دل داشتیم و نگفتیم ………. هنوز این متن در پروفایلشون هست

سلام. اگر کسی چه به صورت جدی و چه شوخی بگوید که فعلا قصد ازدواج ندارد، هیچ راهی بهتر از قطع رابطه نیست. بنابراین کاری که شما انجام داده‌اید کار درستی بوده است. شما فکر کرده‌اید که او هم به شما علاقه دارد، اما فکر کردن کافی نیست، اگر علاقه‌ای از جانب او بود، باید به عمل و اقدام منجر می‌شد. بسیاری از پسرانی که به هر دلیل از حرف زدن در زمینه‌ی ازدواج طفره می‌روند، به این معنی است که طرف مقایل را انتخاب نکرده‌اند. این افراد حتی اگر سال‌ها در رابطه‌ی دوستی باقی بمانند ولی به محض اینکه حرف از ازدواج به میان می‌اید تغییر موضع می‌دهند و پا پس می‌کذارند. توصیفاتی که شما از رابطه‌تان دادید، هیچ چیزی را از علاقه‌ی طرف مقابل نشان نمی‌دهد. پس دلیل روشنی هم برای ادامه یافتن وجود نداشته است. همچنین اگر طرف مقابل به شما گرایشی داشت، زیر بار این قطع رابطه نمی‌رفت. بدرود

سلام میشه یکم از ترک اعتیاد به آدم ها حرف بزنید اینکه میگم اعتیاد بخاطر اینه که میدونیم یه سری آدم ها مخصوصا جنس مخالف برامون سود که ندارن هیچ، ضرر روانی هم دارن ولی وابستگی شدید باعث میشه نتونیم این آدما رو از زندگیمون خارج کنیم اگه میشه لطفا درباره این موضوع صحبت کنین

سلام. وابستگی به آدم‌ها ناشی از نیازهای شخصیتی است. این نیازها معمولا در گذر زمان و براساس شرایط زندگی به وجود می‌آید. افراد، اغلب خودشان نمی‌دانند که این نیازها در گذشته چگونه شکل گرفته‌اند و از کجا به وجود آمده‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند آن را شناسایی کنند و از بین ببرند. این کار را یک روان‌شناس انجام می‌دهد و بر اساس بررسی‌های بالینی منبع نیاز و نوع شکل‌گیری آن را تشخیص می‌دهد و به افراد برای حل آن کمک می‌کند. با این وجود خود افراد نیز ممکن است با تحلیل گذشته‌ی خود و همچنین تحلیل شرایط فعلی، خودشان بتوانند تا حدی در این شناخت گام بردارند. علاوه بر آن شما باید این مقدار نظارت را بر خودتان داشته باشید که در صورتی که یک رابطه را مخرب و فاقد سود ارزیابی کردید، برای خروج از آن اقداماتی انجام دهید. البته عجیب نیست اگر بسیاری از افراد خودشان نتوانند به خروج از رابطه اقدام کنند. در اینصورت، کمک گرفتن از یک منبع بیرونی مشکل را حل می‌کند. موفق باشید.

سلام. دختر ۵ سال و نیمه ام گاهی که برای خودش مشغول بازی است و ناگهان زمین می خورد یا اسباب بازی ها یک دفعه از دستش می افتد یا خراب کاری دیگری میکند با خشم و پرخاشگری سر من و پدرش فریاد می زند که شما حواس من رو پرت کردید تقصیر شماست بعد هم می ززند زیر گریه. این در حالی است که ما به ندرت او را به خاطر چیزی شبیه این دعوا می کنیم یه مقصر می دانیم. احساس می کنم خجالت زده می شود و نمی تواند خشمش را کنترل کند. نمی دانم چطور باید او را از این حس های بدی که پیدا میکند بیرون بیاورم . ممنون میشوم اگر راهنمایی کنید. چرا احساس تقصیر می کند و سعی میکند گردن این و ان بیندازد . ما که واکنش بدی به خرابکاری هایش نشان نمی دهیم.

سلام. در کودکان ۳ تا ۵ ساله رفتارهایی از قبیل لجبازی، ناسازگاری، قشقرق به پا کردن و بهانه‌جویی تا حد زیادی طبیعی است. بهتر است این رفتارها را فعلا ندیده بگیرید و با فرزندتان ارتباط عاطفی برقرار کنید. انتظار می‌رود اگر ارتباط خوبی با او برقرار شود و برای این رفتارها سرزنش نشود، تا اواخر ۶ سالگی مشکل حل شود. با این وجود اگر همچنان وضعیت پایدار ماند باید کودک را بررسی و اقدامات ضروری انجام گیرد. بدرود.

سلام. من و همسرم به ظاهر مشکل خاصی نداریم . ولی من کلا از ازدواجم راضی نیستم. چون این ازدواج منو از خودم دور کرده . انقدر دور که دیگه انگار خودمو نمیشناسم. همسر من ظاهرا ادم ارومی هستش و این تا زمانی هستش که من اعتراض یا انتقادی نداشته باشم.او بیشتر به فکر پرداخت اقساط و خریدن مایحتاج زندگی وهر فصل رفتن به سفر هستش(با هم). او از من حمایت عاطفی نمیکنه مثلا اگر از رفتار یا کاری که کسی انجام داده گله کنم و ناراحت باشم جواب کاملا به نظر خودش منطقی به من میده که گاهی هم درسته اما من دوست دارم که او حتی اگر حق با من نیست برای دلخوشی من و ارام شدن من حرفی بزنه که بفهمم در هر شرایطی ازم حمایت میکنه. و من نمیدونم چطور به او بگم که من این درخواست رو دارم. یا اینکه وقتی دلخور میشم کاری نمیکنه که دل منو بدست بیاره. اگر به او بگویم عزیزم او هم همینطور پاسخ میده ولی اگر سرد باشم همونطور سرد رفتار میکنه. گاهی فکر میکنم من انتخابهای بهتری هم میتونستم داشته باشم . هم از نظر اقتصادی هم از نظر عاطفی . او از کودکی محبت رو یاد نگرفته و خانواده بی تفاوت و سردی داره. و من همه ی این۵ سال زندگی سعی کردم طوری تنش ایجاد نکنم. از طرفی هم گاهی فکر میکنم که با فردی(خانم) در ارتباطه ولی چیزی از او ندیدم. ولی شواهد (رابطه جنسی یکبار در ماه) منو به شک می اندازه. لطفا راهنمای کنید .

سلام. همانگونه که خودتان گفته‌اید مشکل اصلی همسر شما این است که در خانواده‌ای بزرگ شده که روابط عاطفی و صمیمیت را نیاموخته و به همین دلیل نمی‌تواند با شما گرم و صمیمی رفتار کند. علاوه بر آن توصیفات شما نشان می‌دهد که همسرتان، از مهارت‌های ارتباطی ضعیفی برخوردار است. البته ضعف مهارت‌های ارتباطی ممکن است شامل شما نیز بشود زیرا فضای سردی که در خانه‌ی شما حاکم است ناشی از عملکرد هر دو شماست. اینکه شما تلاش کرده‌اید که طوری رفتار کنید که منجر به تنش نشود بسیار خوب است اما کافی نیست، زیرا حتی اگر موفق شوید جلوی تنش را بگیرید باز هم یک زندگی سرد و کسل‌کننده، نمی‌تواند شما را راضی نگه دارد. علت‌های زیادی می‌تواند باعث چنین وضعیتی شود که ابتدا باید با بررسی شما و همسرتان آن را تشخیص دهیم. مثلا تعداد کم روابط جنسی همسرتان، ممکن است ناشی از یک افسردگی نهفته باشد تا رابطه با شخص دیگری. به همین دلیل هر دو شما باید تحت بررسی تشخیصی قرار گیرید تا قبل از هر اقدامی، علت اصلی مشخص شود و سپس بر اساس آن گام‌های بعدی برداشته شود. بنابراین توصیه می‌کنم در شهر خودتان به یک روان‌شناس مجرب مراجعه نمایید تا به کمک او مشکل را طبق یک روال منطقی و علمی حل نمایید. موفق باشید.

سلام من نمیتونم واقعیت رو قبول کنم، نمیتونم باهاش کنار بیام، نمیتونم قبول کنم یه روز قراره عزیزانمو از دست بدم، با پیر شدنم مشکل دارم، کمال گرایی یا همون پرفکشنیسم دارم، از همه آدما بدم میاد چون هیچکس نمیتونه منو درک کنه، اعتماد به نفس ندارم،همه ازم توقع دارن ولی من هیچکاری نمیتونم بکنم، اراده ندارم، به همه چیز بدبینم و همیشه بدترین حالت ممکن رو در نظر میگیرم، وسواس دارم به هر بیماری روانی که وجود داره مبتلام نمی دونم کدوماشون علتن کدوماشون معلول به طور خلاصه که خیلی احساس بدبختی میکنم و واقعا دوست داشتم نه چشم داشتم نه گوش تا هیچوقت این دنیا رو نمی دیدم. میدونم شما هم احتمالا به این سوال نمیتونید جواب بدین چون به قدری پیچیده و درهمه که شدنی نیست. اما امشب دیگه تنها جایی به ذهنم رسید یه حرفی بزنم اینجا بود. ممنون

سلام.پرسش‌های شما، بیش از آنکه پیچیده و در هم باشد، برگرفته از بیماری‌هایی است که به قول خودتان در شما انباشته شده است. به احتمال زیاد شما فرد باهوشی هستید اما به نظر می‌رسد این هوش چندان توسط شما در جهت حل مسائل مورد استفاده قرار نگرفته است. شاید به این دلیل که شما در آشفتگی بیش از حد دنیای درون‌تان سردرگم مانده‌اید. سن شما اما بسیار امیدوار‌کننده است تا به همه‌ی این آشفتگی‌ها پایان دهید. شما باید توسط یک روان‌شناس حاذق و باهوش مورد ارزیابی قرار گرفته و مراحل درمان را طی نمایید. افسردگی شدیدی که بر شما غالب شده الزاما باید از بین برود و گرنه شما زیر چتر این افسردگی حتی از درست فکر کردن نیز محروم خواهید ماند. چون ساکن تهران نیستید نمی‌توانم درخواست دیدن شما را داشته باشم، اما تاکید می‌کنم در شهر خودتان، برای تغییر این وضعیت کاری بکنید. بدون تردید بعد از طی مراحل درمان، تعبیر و تفسیر شما از جهان و رویدادها تغییر خواهد کرد و احسا‌ستان نیز نسبت به خودتان و دیگران دگرگون خواهد شد. بدرود.

من مشکلاتی در خودم دارم که با مطالعاتی که انجام دادم متوجه شدم میتونه اختلال شخصیت مرزی باشه. چطور میتونم مطمئن شم؟ به یه روانکاو کاربلد نیاز دارم چون با مشکلات زیادی توی کار و زندگیم مواجه شده ام.

سلام. هرچند مطالعاتی که شما برای ارزیابی مشکل خودتان انجام داده‌اید، ستودنی است. اما به دلیل مشابه و مشترک بودن بسیاری از نشانه‌ها، بهتر است تشخیص مشکل را به یک متخصص بسپارید. زیرا اگر تشخیص به درستی صورت نگیرد، هر اقدامی که بعد از آن انجام شود ناکارآمد خواهد بود. برای بررسی‌های تخصصی در این زمینه پیشنهاد می‌کنم یک ملاقات حضوری با هم داشته باشیم تا بعد از تشخیص نهایی، در مورد اقداماتی که لازم است انجام شود با هم تصمیم بگیریم. بدرود.

سلام خسته نباشید ببخشید من در تست اوتیسم بزرگسالان نمره ۳۶ گرفتم چطوری می تونم مطمئن شم که این اختلال رو دارم یا خیر

پاسخ تست اوتیسم بزرگسال برای من ۴۱ شد، مراجعه به متخصص لازم است؟ درصورت مراجعه به مشاور -با توجه به غیرقابل درمان بودن اوتیسم- روانشناس چه کمکی به من خواهد کرد ؟

سلام و وقت بخیر.چگونه میتوانیم به کسی که دچار افسردگی سربازی شده کمک کنیم؟

سلام آقای دکتر. پسر ۶ ساله م بیش فعالی داره باید دارو بخوره یا بدون دارو درمان میشه. ممنونم

ببخشید اگر ضریب هوشی در تست ضریب هوشی کودکان ۸تا ۱۱دخترم ۱۰ سالست ۱۳۶ شد توی تقسیم جدول یعنی ضریب هوشی با توجه به این تست شما الان تو کدوم رده قرار میگیره ؟

سلام. کودکان اوتیسم دچار عفونت های زیادی میشن؟ یعنی سیستم ایمنی بدنشون ضعیفه؟

سلام. خسته نباشید. کودکان اوتیسم نمیتونند تو مدارس عادی درس بخونند؟ حتما باید به مدارس مخصوص اوتیسم برن؟ حتی اگه اوتیسم خفیف داشته باشن؟ مثلا اسپرگر؟

سلام. چند سال است قرص سرترالین میخورم. اگه قطعش کنم مشکلی به وجود میاد؟

سلام. پسری ۲۴ ساله هستم. سه سال است حشیش، گراس و گل مصرف میکنم. چندبار خواستم ترک کنم ولی نتونستم. لطفا بگویید چه جوری میشه اینها را ترک کرد. البته سیگار هم هر روز میکشم.

سلام. اسکیزوفرنی در عرض یک ماه درمان میشه؟

من زیاد خواب می بینم که دارم از بلندی می افتم. ایا این نشونه یک مشکل یا بیماری هست؟

سلام همسری دارم که نسبت به رفتار خانواده ی من بسیار حساس است.لازم به ذکر است آن ها نیز با او در گذشته مشکل داشتند. راهکار شما چیست؟

سلام خسته نباشید دختر من ۵ سالشه جدیدا احساس میکنم یکسری از مواردی که یه کودک پیش فعال میتونه داشته باشه دختر من داره میشه لطفا راهنماییم کنیدv

سلام. آیا میشه برای درمان اضطراب شدید از هیپنوتیزم استفاده کرد؟ آیا شما هیپنوتیزم انجام میدید؟

با سلام ۳۲ ساله ومجرد هستم و میخواهم با خانمی ازدواج کنم دارم که ۱۰ سال از من کوچکتر است. آیا این اختلاف سن مهم است؟

سلام. من یک پسر ۷ ساله دارم که خیلی پرتحرکه فکر کنم بیش فعاله. میخوام بدون دارو کمکم کنید تا خوب بشه. دوست ندارم دارو بخوره.

سلام اقای دکتر من پدر و مادرم نمیزارن با دوستام برم بیرون و اون جوری که میخوام باشم همش میگن زشته و کار درستی نیست نمیدونم چیکار کنم خسته شدم میشه کمکم کنید؟

سلام. من پرخوری شدید دارم. بارها به متخصص داخلی و تغذیه مراجعه کرده ام ولی تغییر نکردم. لطفا راهنمایی کنید.

آیا اگه کسی بخواد هیچوقت ازدواج نکنه و تا آخر عمر مجرد بمونه اشتباهه؟

سلام. اتاق خواب کودک را از چه سنی باید جدا کرد؟

سوالهای اولیه ای که ازخواستگار میشه چیست؟

سلام. آیا کسی که افسردگی شدید داره فقط باید دارو بخوره تا خوب شه؟

سلام آقای دکتر من همونی هستم که گفتم عشقم رفته آیا برمیگرده یا نه خواستم بگم چیکار کنم که فکرم آروم بشه چون واقعا افکارم رو بهم ریخته همش با فکر و یاد اون زندگی میکنم

لطفاً آدرس و شماره تلفن مطب را برایم ایمیل کنید.

من زیاد خواب می بینم که دارم از بلندی می افتم. ایا این نشونه یک مشکل یا بیماری هست؟

سلام آقای دکتر. می‌خواستم بدونم واقعا نوروفیدبک رو آدم تاثیر داره؟ یعنی با نوروفیدبک میشه مشکلات آدم حل بشه؟ ممنون از شما.

اطلاعات تماس

دسترسی کاربری

دسترسی سریع

نمادهای اعتماد

اطلاعات تماس

دسترسی کاربری

دسترسی سریع

نمادهای اعتماد

پاسخ پرسش‌های عمومی

اطلاعات تماس

دسترسی کاربری

دسترسی سریع

نمادهای اعتماد

اطلاعات تماس

دسترسی کاربری

دسترسی سریع

نمادهای اعتماد

عضویت

ورود